Het valt me op dat wel driekwart van de mensen hun streektaal spreken en dat is dan afhankelijk van de streek. Noordwest Groningen klinkt echt anders dan Drents. We kunnen hier met ons Veluws en Achterhoeks ook gewoon terecht. Ha! We maken kennis met Klaas uut Wehe Den Hoorn en vinden in hem een dierenliefhebber. We wisselen wat wetenswaardigheden uit over ieders vee. Hij heeft paarden in allerlei soorten: Shetlandertjes, Welsh ponys, een Groninger en een Belg. De laatste moet omstreeks 21 juli een veulen krijgen. Wij hebben behalve onze ondeugende Shetlanders, katten, kippen en bordercollies nog 6 fleslammeren, die net van de melk af zijn. Klaas vertelt over de schapenboeren daar dat een lam van de melk afgaat als ze 20 kg wegen. Ze controleren dat door eerst zonder en daarna met lam op de weegschaal te gaan staan. Zouden onze kleine blauwe Texelaartjes dat al wel wegen? Misschien moet ik de beide kleinsten toch nog een weekje blijven verwennen met één fles per dag. Meint uit Baflo is meer een man van de bloemen. Met Geert en Elly deel ik de liefde voor het schilderen. Er is zelfs een Achterhoeker bij: Gert Luimes. Ik zat bij zijn nichtje op school. Wat wordt de wereld dan klein. Albert en Annie kennen we al van de Eemslander Shanty's. Ooit haalde Albert Wim over om ook bij Valerius te komen zingen. Met onze vroegere buren uit de tijd aan de Kuifmees , Harry en Edje, halen we de banden weer aan. Met Tjip en Greetje klikt het eveneens. Zo kan ik nog wel even doorgaan, want wat heb ik veel leuke mensen ontmoet deze vijf dagen.
Zondag wordt de grote dag. De mannen gaan optreden in de grote kathedraal die we twee dagen eerder al bekeken hebben met Camiel. Je voelt de spanning weer stijgen, want hiervoor zijn we toch gekomen. Om 9 uur wordt er ingezongen in de repetitieruimte van het jongenskoor. Ik heb dat nog nooit zo fel en gedegen gezien. De tengere jonge Daniel die overal met een kwinkslag door het leven lijkt te gaan, heeft hier de mannen flink in de hand. Allerlei klankoefeningen worden gerepeteerd. Het is een prachtig gezicht. En dan
.vooruit met de geit
.. ze zijn er helemaal klaar voor! Ik zit achterin de kerk bij een groepje mensen uit Waalwijk die we gisteren ontmoet hebben bij de picknick, als het koor een inleidend lied zingt. Meteen voel ik de rillingen al over mn rug gaan en als het slotakkoord klinkt stromen er vanzelf tranen uit mn ogen. Zo mooi klonk het. En
ik was niet de enige. Er wordt meteen al geapplaudisseerd. De dienst in het Latijn en Pools doet me wel wat al versta ik er niets van. De liederen worden stuk voor stuk prachtig en vol overgave gezongen. Jan de Roos speelt mooi en geeft aan het eind nog een geweldige toegift. De mannen zelf hebben er zelf ook van genoten om in deze mooie kathedraal te mogen zingen. De eigen organist van de Kathedraal kent daar het klappen van de zweep wanneer en hoe er gespeeld moet worden, ging telkens even weg en was toch precies op tijd terug voor een volgend stukje orgelspel. Herman is zelf r.k. en weet veel van de achtergronden te vertellen. Hij wijst een soort rood kruis aan voorin de kerk dat aangeeft dat deze kathedraal door een kardinaal is ingewijd. Dan is het tijd voor de foto voorin de kerk en ook voor de kathedraal zelf. Het wordt een plaatje.
Wim... met donkere bril
|