Het feestvarken tussen de beide vaders.

Het is midden in een sneeuwbui wanneer we weer op huis aan gaan. We hebben vanmiddag Mark z’n 40e verjaardag alvast gevierd. Niet te geloven dat je jongste kind al 40 is. We zijn met z’n allen om de grote tafel blijven zitten in de woonkeuken aan de Schaapstreek.
Robin en Eva vermaken zich met de trampoline en Nintendo. De meningen blijken nogal verdeeld als het op politiek aankomt. Gerhard is goed op de hoogte met crisis, koopkracht en politieke meningen. Wie zei dat toch ook al weer… je moet het op een verjaardag maar niet over kerk of politiek hebben…was dat mama vroeger niet? Maar hier bleef het gelukkig allemaal gezellig en vol humor. Dat is Mark èn Gerhard wel toevertrouwd. Mark en Eva hadden samen de gevulde eitjes gemaakt. Klaas en Boukje vertelden over belevenissen uit hun tijd in Australië.
Om een uur of zes liet Mark patat en kroketten, frikandellen en bamischijven aanrukken. Al met al een ontspannen middag. Nee m’n galsteen heeft niet geprotesteerd. Morgen eens zien wat de chirurg te melden heeft.
Vrijdag waren we even bij Onder de Linden voor wat voedingssupplementen: cranberry voor de blaas voor mij, KH3 om fit oud te worden en iets voor de beenderen voor ons allebei. Bij het weggaan kijk ik de verkoper nog even aan en zeg:”U hebt zeker niet toevallig een galsteen vergruizer?” “Zeker wel”, zegt ie toen. Er is vraag naar en hij heeft het nu in voorraad omdat het een aantal mensen van de stenen afgeholpen heeft. Het is ook tegen nierstenen en allerlei problemen met de werking van de lever. Ik besloot het te proberen. Eens kijken wat de chirurg ervan zegt. “Die zal het ontkennen dat het helpt”, zei de verkoper nog, “ook als hij gevallen kent waarbij het geholpen heeft.” Zou een chirurg die lange wachtlijsten heeft niet blij zijn met één klantje minder? Ik ben benieuwd.