Op de Boomgaard zat de wc op de deel en de afvoer ging regelrecht de gierkelder in. Met de mest en gier van de dieren ging alles over het land, Je leest nog wel eens over een huuske dat achter in de tuin stond. Ook lekker, moest je ’s nachts naar buiten indien nodig. Maar wij hebben zolang we getrouwd zijn gewoon een huis voorzien van een aansluiting op de riolering gehad. Hier aan het Schoolpad gingen we wat jaren terug. Wij hebben een put… een beerput zoals je wilt, ingegraven in de tuin met een dikke steen op het deksel. Het functioneert maar daar is ook alles mee gezegd. Wim heeft al een paar aanpassingen gedaan om minder verstoppingen te krijgen. En…. we halen Eparcyl uit Frankrijk. Piet en Marry gebruiken het daar ook in hun septic tank. Hiervan gaat er iedere week een zakje in het toilet. Het zou het verteringsproces bevorderen. En dat werkt.
Al jaren geleden moesten alle huizen in Europa op de riolering aangesloten zijn of een goedgekeurde septic tank hebben. En al jaren zijn ze bezig om te zeggen dat we binnenkort aan de beurt zijn. Vroeger toen Wim nog in de Pijpenbuigerij van Stork werkte klaagden de mensen dat ze daar blijkbaar an de achterste titte van het varken zaten, vergeleken met de Ketelmakerij. Zo was het met ons ook . Alle en Anja Timmer en wij blijken de laatsten te zijn die nog aangesloten moeten worden. Eindelijk is het zover. De slangen van de persleiding zijn gelegd wat een blubbertoestand veroorzaakte op het stuk Schoolpad bij Wielens. Pas nadat er een vrachtwagen geel zand opgebracht werd kon Jans weer bij huis komen met de auto. De krant en de post en de vuilniswagen kwamen niet meer. Na twee weken zijn ze weer te bereiken.
Gistermorgen is de put, die bij die persleiding hoort, geplaatst. Nu nog het kastje van de elektriciteit. En daarna krijgen we een half jaar om op ons erf de boel aan te sluiten. Lang leve de vooruitgang!