De laatste aanhanger vol oude klimop

“De hond doet niks hoor”. Wat hoor je dat vaak! Ik zeg het zelf ook wanneer Tessa even komt snuffelen bij de nieuwkomers. Toen Anda vroeger als kind bij haar buren kwam.. zei de buurvrouw dat ook. Maar die hond heeft haar wel de schrik van haar leven bezorgd waardoor ze voor alle honden bang is.
En altijd willen de honden juist bij haar zijn. Vandaag was Tessa ook in één streep bij haar. De schrik sprong er van af. Even later deed Bonnie ook een wat voorzichtiger poging. Nee  o nee….
Er is één hond waar ze niet bang voor is en dat is de Labrador van Ernst en Cora. Die heeft ze als pup meegemaakt…. Nee ze past er niet op. Dat is net één straat te ver.
Ernst en Cora hebben twee meisjes: Britt en Lynn. Anda vertelde over de verschillende karakters. Britt is voorzichtig en lief. Ze is wat terughoudend met dieren, zelfs met hun eigen hond. Lynn is pas 1,5 jaar, maar wat driester. Die loopt juist op alle dieren af en rollebolt met hun eigen hond. Ze zijn pas met de kinderen naar de Julianatoren geweest, een leuk pretpark voor jongere kinderen. Daar is ook een soort achtbaan. Nee Anda ging daar echt niet in, maar Britt durfde wèl met opa. Ze had het al goed bebeken. “Als we dan naar beneden gaan moeten we gillen hè opa?”
We hebben weer heerlijk bijgepraat, zijn samen naar Mark en Jennifer geweest en hebben hun sfeervolle mooie huis bewonderd. Die hebben hun vakantie goed besteed en de puntjes zijn op de i gezet in en om het huis. Mark heeft de garage ontdaan van een laag klimop die daar minstens 40 jaar opgezeten heeft. Dat heeft heel wat tijd en zweetdruppeltjes gekost.De laatste kar met resten van de klimop staat nog op ons erf. Straks gaat Wim daar onze takkenwal mee ophogen.
Hun vakantie zit erop en zo te zien kunnen ze er weer even tegen.
En…. eind september gaan Wim en ik logeren bij Dick en Anda in Les Issambres en kunnen we ook flaneren langs de haven van St Tropez.:lol: