In het centrum van Ouddorp ontdekken we een prachtige kerk. Er komt een man aan in een zwart pak en even later horen we klokgelui. Dat was zeker de koster. Er zit een bordje aan de muur: xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Welkom in gepaste kleding en vrouwen met bedekt hoofd. 1 Cor. 11. Dat belooft niet veel goeds.

We vertellen het Elly Bovée, onze gastvrouw.

Bij een kopje koffie halen we herinneringen op. Pa en mama waren eens op vakantie in de buurt van Staphorst. Mama wilde daar wel eens een kerkdienst meemaken met die mooie klederdracht

daar. Bij de deur werd mama staande gehouden door de koster. Ze had..inderdaad…niets op haar hoofd. De koster was zo vriendelijk haar een zwart nylon sjaaltje te verstrekken, die ze toen maar om haar hoofd knoopte. Ze voelde zich zo opgelaten. De grote klap kwam nog. Eenmaal in de kerk

moest ze apart bij de vrouwen zitten en pa bij de mannen. Toen ze 3 uur later na een preek met tussenzangen weer buiten stonden was de nieuwsgierigheid wel over.

“Hier krijg je vast geen sjaaltje van de koster “, zei Elly