2006--Het eerste nest van Tessa en Scott

Ik beschouw het als pure luxe dat we in onze tegenwoordige levensfase niet echt voor geld meer hoeven te werken. Het eerste jaar was het even wennen. Ik had het gevoel dat ik me naar mezelf toe moest verantwoorden. Je moet vooral je tijd goed gebruiken. Ik breide er wat af, vooral sokken, zelfs voor de tv en al keuvelend met de binnenkomende vrienden en bekenden.
Natuurlijk vond ik ook wel dat we het verdienden. Jarenlang heb je immers meebetaald aan de AOW en pensioenen van anderen, maar toch…
Maar na zo’n 1,5 jaar kwam er rust in de tent, nou ja… rust? De schapen die we verkocht hadden maakten plaats voor fleslammeren. Die haalde ik op bij mensen die geen tijd of zin hadden om een lam aan de fles te hebben. Ik had Wim beloofd dat die dan in de herfst weer weg gingen. Daarom had hij het liefst rammen. Dan wist hij zeker dat ik daar afstand van zou kunnen doen. Maar beloofd is beloofd. Met pijn in het hart deed ik afstand aan het begin van de herfst. Tja en toen kwamen de pups, de pups van Tessa en Scott. Wim zag opnieuw leeuwen en beren. “Hoe rake wie-j ze weer kwiet?” Jullie weten intussen al dat dàt geen enkel probleem geweest is. Toen ze 4 weken waren gingen ze op Marktplaats met wat schattige fotootjes erbij en binnen een week waren ze alle 5 of het bij 2e nest alle 7 verzegd. Bijzonder vind ik dat iedere pup bij een nieuw gezin terecht kwam dat bij hen paste. De pittige bij een levendig gezin, de wat rustiger type bij de rustiger kinderen. De stoere pup bij mensen die al net zo’n bordercollie hadden. Je was er vooral de tweede 4 weken aardig druk mee, maar Wim timmerde nest en buitenren met liefde. Wie nog eens even na wil lezen hoe dat er aan toe ging scrollt even terug naar juni 2007 van weblog 1- even rechts op de rechthoek klikken-, aan het begin van mijn hettysite avontuur. Dat blijkt ook iets te zijn waar ik nog steeds veel plezier aan beleef. Wordt ook erg gestimuleerd door Wim. Hoe drukker ik me maak met schrijven óver, hoe minder ik het heb over schapen, fleslammeren of puppies willen hèbben.
Nu heeft Eva een plan. Wanneer Queeny weer loops wordt wil ze heel graag pups. Mark en Jennifer zien dat niet zitten vanwege hun drukke werkzaamheden.
Ooit trok Mark zijn vader over de streep door oma op de Boomgaard te bellen met de vraag of ze wel op ons hondje zouden willen passen in onze vakanties, want dàn mocht hij een hond. Ach… mama antwoordde ogenblikkelijk:”Natuurlijk mien jonge, dat hundjen kan d’r hier nog wel bie-j.” En kleine Laska kwam, een pup van de hond van nicht Gerrie uit Doornspijk.
Nu belde Eva afgelopen zomer heel slim:”Oma…. Als Queeny puppies zou krijgen, wil jij er dan wel voor zorgen?”
Tot schrik van Mark, Jennifer èn Wim zei ik:”Natuurlijk Eva, maar.... heb je eigenlijk al een mooie reu gezien?” Daar had ze nog niet aan gedacht.
De vorige loopsheid ging gewoon over, want we zouden in september in Canada zijn, maar een volgende keer…….??! Eva heeft al een leuke bordercollie reu op het oog!

24-11-2010 om 13:12 geschreven door zonnestraaltje