|
"Gao es effen bie-j tante Jantje staon", commandeer ik Diny als we weer weg zullen gaan, want ik heb m'n kleine zakcameraatje bij me. "Niks d'r van... gao ie noe maor es bie-j eur staon". Zo gaat dat met zussen onder elkaar. Toeval of niet maar het schilderij van De Boskamp, gemaakt door een vriendin van de familie, hangt precies boven ons.
" Van disse kolde wod ik neet ziek", zegt tante Jantje als ze Diny en mij, zo zonder jas, weer uitzwaait. Morgen wordt ze 91 en ze lijkt nog zo fit als een hoentje. Het is precies 0 graden, we zijn ook al meer vorst gewend. Wim en ik zijn een paar dagen in de Achterhoek om de verjaardagen van Ben en Johan te vieren.
De wegen zijn redelijk schoon en Wim waagde het er op. "Dan ku-j mooi blieven slaopen had Diny gezegd en dan neudig ik Reini en Tea, Joop en Marianne ok uut. En dan kan ik ok net zo goed Erna en Bennie ok vraogen, want dee bunt ok al es in Amerika ewes."
Gisteravond was dus de avond van onze memories aan de Amerikaanse tak van de familie Eggink. De bijna volledige familie Groot Nuelend was er om samen naar de dvd van hun Amerika reis te kijken. Reini en Tea waren er in mei al geweest en trokken met camper bij de familie en de natuurparken langs. Ben had er ook aardige en passende muziek onder gezet en we waanden ons allemaal in het land waar onze oom Herman in 1924 naar toe emigreerde bij het verslag wat Ben gaf over de reis en de ontmoeting met zo'n beetje alle nazaten van Ome Herman.
Het werd een mooie avond waarbij de familiebanden met dit deel van de familie weer eens aangehaald werden.
|
