En dat halen we en ook nog op tijd. Dat lag niet aan de NS want die liet ons er dat stukje van Zutphen via Lochem- Goor- Delden naar Hengelo 2 uur over doen. Tja .. iets met de wissels onderweg, de trein moest zelfs een paar keer stoppen om te wachten en iets aan een wissel te doen. Maar dan zijn we er. Het Heim is een Twents Museum over de industriële ontwikkeling van deze streek en is gevestigd in de voormalige Wilhelminaschool, de Storkschool waar veel jongens hun opleiding kregen voor ze bij Stork aan de slag konden. We kijken onze ogen uit. Er zijn een heel stel vrijwilligers die groepen rondleiden. Bertus, onze oud- buurman is er één van. Alleen niet vandaag.
De scheepsmotoren trekken Wim natuurlijk het meest. Hij zet ze stuk voor stuk even aan om naar hun geluid te luisteren. “Met deze heb ik gewerkt”, zegt hij af en toe. Wil je weten hoe een oude telefooncentrale werkt? Moet je daar gaan kijken en ervaren, want je mag alles uitproberen. Er liep een stel drukke jongetjes rond met een gids en twee juffen en ik besefte dat ik blij ben dat die tijd voorbij is. Toen we uiteindelijk helemaal boven kwamen was er nog veel meer om uit te proberen: een techno- workshop. Robin en ook Eva zouden zich hier prima vermaken.
Het was een mooi slot van de dag. Hoewel…. we waren nog lang niet thuis, want ook hier had de NS vertragingen. In Almelo konden we nog wel snel overstappen, maar in Marienberg moest er hierdoor meer dan 3 kwartier gewacht worden in de kou. Dus gingen we op zoek naar een café. En dat was er.
Heel tevreden zat ik een uurtje later voor 'Tussen kunst en kitsch, en zag het kostbaar antiek voorbij komen. Wim niet…. die had meer dan genoeg aan de voetbal.