Het is druk in de natuur. De kikkers zijn er weer en in de vijver is het een drukte van belang.
Er heeft zich ergens een kip verstopt en zit op eieren. We dachten al dat ze opgevreten was door buizerd of vos, maar gisteren kwam ze al kloekend te voorschijn om even bij te tanken, maar voor we het in de gaten hadden was ze ook al weer verdwenen naar haar schuilplaats. Dat wordt vanzelf niks want er loopt momenteel geen haan bij.
Dan hebben we iedere dag bezoek van een fazant. Die komt water drinken bij de vijver en blijft dan wat rondscharrelen.
Het is al weer een tijd geleden dat Agnes met de pony’s in de weer was. ’s Winters is wat minder geschikt, maar met dit mooie weer hadden we er weer zin in. Eerst moest Shetlandertje Amber haar halster weer om. Vanmorgen bij het voeren had ik al een poging gedaan, maar die eigenwijze pony weet precies wat je van plan bent en als die daar geen zin in heeft is het klaar. Vanmiddag mocht Agnes het proberen. Ze liep met het halster naar Amber, gaf haar een stuk brood, en al pratend deed ze haar het halster om. Amber bleef gewoon staan. Ze herkende Agnes nog en even later was het feest in de wei. Agnes liep met Amber op een draf rond. Dan kun je zien dat een paard een kuddedier is… Julia, de andere Shetlander, en het veulen liepen gewoon mee. Ze hadden er alle vier plezier in. Even later moest er een hindernisje komen. Er werden wat balken bij elkaar gelegd en er werd weer een sprintje getrokken. Ach… het was zo’n mooi gezicht.
“Iele hebt niks met peerde”, zei Diny een tijdje geleden. Dat klopt in zekere zin. Ik ben gek op ze, maar ik weet niet hoe ik ze aan moet pakken. Geef mij maar schapen… nou ja een paar fleslammeren mag ook.