We worden pas goed wakker als we het geklik klak van paardenhoeven horen. Er komen nu steeds karretjes met mensen erin en dravende paarden ervoor  hier over de weg. Leuk gezicht… zwaaiende mensen.
Vandaag wordt het Bronckhorst.

We zijn net terug en m’n achterste gloeit helemaal van het fietsen… 34 km dit keer. Ik mag nog wel meer oefenen om eelt op de billen te krijgen. Onze buren een caravan verderop doen niet anders.. Vandaag de zuidelijke Graafschapsroute. Gisteren de oostelijke en morgen de westelijke. Hoe ver zei u? Ooo 50 km per dag!
Bronckhorst is altijd de moeite waard. Ben en Riet vonden het prachtig. Op de terugweg zaten we even op een bankje en zagen we iets bruins bewegen 100 m verderop in de wei en we konden niet zien of het een vogel of een konijn was. “Ik kieke wel effen”, zei Ben en sjeest met de fiets zo het weiland door…. Het waren twee joekels van hazen. Hij liet ze maar gauw met rust.
Met Ben en Riet gaan we het weekend besluiten met een etentje bij de Rotonde in het centrum van Vorden. Ik weet nog dat het gebouwd is in de zestiger jaren.
Ons aller ome Wim Bijenhof kende het woord nog niet. We hadden toen ook nergens in de buurt rotondes. Iemand wilde uitleggen waar je ergens moest zijn in het dorp…. “O’, zei oom Wim…Bie’j de Rotronde”? Echt een broer van mama. Die had het immers ook over een sesykar als ze een stationcar bedoelde of “De Ratsasa” als het restaurant De Radstake. Of de vleisbloemen voor het wilgenroosje en wanneer de forsythia bloeide  had ze het over het gele gevaar.
De Rotonde is een uitstekend restaurant waar je heel lekker èn gezellig kunt eten. Als dessert kiezen we met z’n drieen  de lekkere cappucino De Rotonde mèt likeurtje en chocola. Het einde! Ben?.... Die zit te glimmen achter een dikke sorbet met vruchtjes en slagroom.