Dit lijkt precies Teckel Jippe van Ben en Diny.
Toen ik afgelopen zaterdag tussen de boeken op de boeldag keek, vond ik een boekje met Twentse spreuken. Er zitten heel wat bekende tussen. Terwijl ik bijpraatte met mn oude schoolvrienden Henny en Wim las ik ze een paar voor.
Ik begon met het ouderwetse niet erg geëmancipeerde: Waor boksn sprekt mot rökke zwiegen. Beiden glimlachten bescheiden. Ze kennen me nog wel.
De tweede volgde: n Goeie vrouw is het smeer an de wagen. Daar waren ze het helemaal mee eens. De lach breekt door.
Beiden zijn al meer dan 40 jaar getrouwd. Henny met zijn Anny waar hij op de Kweekschool al verkering mee had.......... Tussen Wim en Lydia heb ik indertijd zelfs de liefde zien opbloeien. het is erg leuk om elkaar na zo lange tijd weer terug te zien.
De volgende kom ik nu tegen: As ne vrouw nich heurn wil is ter gin roopn an.
t Hoes is van mie, maor miene vrouw hef de slöttel
Vriejn en nen brille koopn Moj zelf doon.
De tweede helft van het boekje bestaat uit Nederlandse spreuken, maar gek is dat
Ik kan er niet om lachen, zelfs niet een beetje.
Vooruit hier komt er toch eentje: De ideale echtgenoot is hij die elk woord begrijpt dat zijn vrouw niet zegt.
Nu zijn we opnieuw weer thuis. Ben en Riet in Luttenberg en wij
in Emmen. Dit gaan we vaker doen
zon weekendje met zn vieren. Van het prachtige zonnige weer is niet veel over. Het wordt regenachtig. Op de terugweg hebben we natuurlijk wel even koffie gedronken bij Ben en Diny en met Joska geknuffeld. Daarna kiezen we de prachtige route over de Holterberg die ook met dit weer heel sfeervol is.
 Joska verdeelt haar tijd tussen Vera, Ben, Wim en de fietsen.
 De heide bloeit op de Holterberg
|