Lezen is fijn!
Eén van mn allereerste boeken ging over een konijn dat mee mocht rijden op een kar met wortels. Je snapt het natuurlijk al: na verloop van tijd waren alle wortels op. En het verhaal/ liedje van de veldmuis die in het beukenbos een wagentje had gemaakt van een notedop en toen van de heuvel af reed en zn staart tussen wiel en karretje klem kwam te zitten. Ik voelde gewoon de pijn toen ik die dikke gekneusde staart zag.
Toen ik één keer zelf kon lezen was er geen houden meer aan. Ik las alles wat los en vast zat. We lazen de Donald Duck en de boekjes van Piggelmee in zn omgekeerde Keulse pot. Op school was achter in de klas een soort bibliotheekje. Later toen ik al naar de middelbare school ging haalde ik ze bij de sigarenboer die achter de winkel een soort bibliotheek had met allemaal bruin gekafte boeken. Je moest een titel uit een lijst zoeken met een nummer en dat werd dan voor je opgehaald. Een dubbeltje per boek kostte dat! En natuurlijk las ik de boeken van Top Naeff en allerlei streekromans en....de Goud Elsje boeken!
Dat lezen moest wel niet te erg opvallen thuis, want als pa dat zag dat je gewoon overdag een boek zat te lezen was het al gauw van: Hej neet wat anders te doon? Dat ik ook voor de boekenlijst van school veel moest lezen kon hij zich bijna niet voorstellen. Ook s avonds in bed moest er soms nog een boek uitgelezen worden. Dat stond Diny meestal niet aan. We sliepen nl samen in bed. Er is heel wat afgefoeterd!
Wanneer ik later op ongeregelde tijden thuis kwam van school ging ik bij goed weer vaak met een pennywafel en een boek een uurtje op mn lievelingsplekje zitten langs een bosrand bij een weiland. Heerlijk!
Toen ik later voor de klas de kinderen leerde lezen zag ik die stralende blik in hun ogen wanneer ze ontdekten dat ze ècht konden lezen en niet meer alleen de woordjes pim , roos en maan, maar ook met andere letters ervoor of erachter!Zo mooi! Vandaag ging ik boeken ruilen in een volkomen geautomatiseerde bibliotheek. Gezellig kun je het niet noemen, maar het wijst zich eigenlijk vanzelf. Ik deed nog van alles verkeerd, maar ik geloof dat ik het nu weet: eerst je lidmaatschapskaart scannen, dan de boeken scannen, bon aanpakken, boeken in de goede opening doen, nieuwe boeken uitzoeken, weer scannen, bon aanpakken, eventuele boete betalen, bon aanpakken. Klaar! En alles zonder dat er mensen aan te pas komen.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|