|
Status quo (zonder afscheid)
nooit overal en nergens altijd
Eindelijk aangekomen waar ik altijd wilde zijn,
door te verlaten waar ik altijd ben geweest,
niet echt te missen wat ik altijd wou verlaten,
zonder afscheid te kunnen nemen of het te willen.
Reizen door de ruimte kan met een retourtje
als de heimwee mij naar mijn roots zou drijven,
al heeft de tijd gewis zijn sporen nagelaten,
want die gunt ons nooit de weg terug.
Evenmin begrensd en niet te meten als een dag,
de afstand tot de dingen die wij meetbaar wensen,
zoals de randen van de kosmos met lichtseconden:
wat voor ons stopt heeft eerlijk nooit bewogen.
27/8/2013
|
.
.
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
