|
Stortbui
Ik droog de leden van mijn ogen
als ik naar de weke vloedlijn zie.
Ik hoor de golven die niet drogen,
sereen herhalend die melodie.
De branding kronkelt slijmend vooruit
en ook de regen vreest de wind niet,
maar verkleeft het zand vast op mijn huid,
zodat nog niemand mijn beven ziet.
Ik troost de bomen die weer treuren
als ik door de nieuwe plassen stap.
Ik denk aan dingen die gebeuren
voor jou of mezelf, en voor de grap.
23/11/2009
|
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
