We hadden ze nog bijna niet gezien dit jaar. Tot gisteren dan, toen vlogen ze met tientallen tegelijk over de tuinvijver. De steenrode heidelibel is niet zo heel algemeen maar in de Kempen kom je ze wel regelmatig tegen. Nu zit hier al enkele jaren een kleine kolonie in en rond de vijver. En met "in" bedoel ik dat in de letterlijke zin. De nakomelingen van libellen leven eerst een tijd als nimf onder water. Het is pas de laatste weken van hun leven dat ze als libel rondvliegen ! 

24-07-2019 om 08:59 geschreven door Roger

Kniphofia's hoeven niet altijd oranje te zijn om er uit te knallen. Wat denk je van deze geelwitte exemplaren ? Opvallend genoeg ?

22-07-2019 om 08:06 geschreven door Roger

Deze blinde bij doet allerlei evenwichtsoefeningen om toch maar zoveel mogelijk nectar uit de bloemetjes te halen. De blinde bij is overigens geen bij maar een zweefvlieg. Ze kunnen dus niet steken. Je kan ze herkennen aan hun minuscule antennes, bij echte bijen zijn die veel groter.

20-07-2019 om 07:56 geschreven door Roger

Gisteren werd er wat extra kleur in de tuin gebracht door deze vrolijke fladderaars. Het waren oranje zandoogjes, een vlindertje dat je in heel Vlaanderen (behalve de streek rond Brussel) kan tegenkomen, maar nooit in grote aantallen.

Het oranje zandoogje is een echte zomersoort. De vliegtijd start eind juni, of vaak zelfs pas in juli, dus later dan die van het bruin zandoogje. Eind augustus zit de vliegtijd van deze soort er nagenoeg op. Het oranje zandoogje overwintert als klein rupsje, verscholen in een graspol. 

18-07-2019 om 09:18 geschreven door Roger

In de voortuin zit een manneke rustig van zijn pijpje te genieten. Normaal gesproken heb ik het zo niet begrepen op dergelijke individuen maar voor deze maak ik een uitzondering. Hij is namelijk van ijzer en wat CO² uitstoot betreft valt dit allemaal nog goed mee. Hij zit wel steeds naar de vijver te kijken in plaats van eens achterom naar de warmste border van de tuin. Hij is ook een beetje mensensschuw en wou niet op de foto. Je ziet wel nog net zijn hoedje onderaan de foto. 

16-07-2019 om 11:15 geschreven door Roger

Persoonlijk vind ik de oranje vuurpijlen (Kniphofia) mooi contrasteren met het donkere blad van de Cotinus (pruikenboom). De Engelse naam voor deze laatste is "smoke tree". Deze struik groeit in de zuidelijke VS van Tenessee tot Texas en werd door de Indianen zo genoemd. Wanneer de plant in bloei staat is het van ver net of er hangt rook boven het donker gebladerte. In de natuur kunnen ze tot 10 meter hoog worden. Zo'n vaart zal het hier niet snel lopen. De Kniphofia komt uit Z-Afrika, in de natuur zullen deze twee mekaar niet zo vlug tegenkomen. 

16-07-2019 om 08:24 geschreven door Roger

De waterlelievlinder of waterleliemot (Elophila nymphaeata) is een vlindertje uit de familie van de grasmotten.
Met een spanwijdte van 22 tot 30 millimeter is het een vrij kleine vlinder. De vleugels zijn wit met bruine cirkels.
Dit  vlindertje is voornamelijk te vinden in vijvers en poelen met drijvend fonteinkruid, waterlelie en gele plomp. De eitjes worden onder water afgezet op bladranden. De rupsen maken kokertjes van stukjes blad, die aanvankelijk met water gevuld zijn en later lucht bevatten, als de rupsen overgaan op luchtademhaling. De verpopping vindt onder water plaats.

Alhoewel dit geen zeldzaam vlindertje is is het toch de eerste maal dat ik er eentje tegenkom, doordat ze zo klein zijn kan je ze wel makkelijk missen.

15-07-2019 om 08:17 geschreven door Roger

Daglelies zijn er in honderden soorten en kleuren. Het is moeilijk kiezen tussen al dat moois! Deze knallen er uit met hun vrolijke gele kleur en half gevulde bloemen.

13-07-2019 om 09:16 geschreven door Roger

Als er een scheefbloemwitje bestaat zal er ook wel zoiets als een scheefbloem bestaan zeker? En inderdaad, de Nederlandse naam voor Iberis is scheefbloem. Het scheefbloemwitje legt hier zijn eitjes die later rupsjes worden die van de bladeren van de plant leven. Ho maar hoor ik je roepen, wordt dit weer zo'n verhaal zoals de buxusmot ? Voorlopig alleszins niet, het scheefbloemwitje is nog redelijk zeldzaam en dat kan je van de buxusmot niet zeggen. En als meesjes eitjes van gewone koolwitjes eten zullen ze deze ook wel lusten. En als wij dan niet met vergif spuiten gaan de meesjes niet dood en is er niets aan de hand ! Simpel toch ?

En als je goed kijkt zit er midden op de foto een totaal verhakkeld koolwitje tussen de bloemen. 

12-07-2019 om 08:31 geschreven door Roger

Het scheefbloemwitje is een exootje uit het Middellandse zeegebied dat zich de laatste jaren meer en meer in onze contreien laat zien. Eerst alleen in de provincies Limburg (B + NL) en Luxemburg maar nu duiken ze ook al regelmatig op in Vlaams Brabant en Antwerpen.

Vorig jaar had ik er ook eentje op bezoek in de tuin, dit jaar al zeker een drietal.

10-07-2019 om 00:00 geschreven door Roger

Een subtropisch hoekje in de tuin. De Z-Afrikaanse osteospermums doen het net als de agapantus prima deze zomer. Zo ook de salvia's die eigenlijk uit Mexico komen. In de natuur ga je deze combinatie dus nooit tegenkomen.

08-07-2019 om 08:29 geschreven door Roger

We hadden ze nog bijna niet gezien dit jaar : de dagpauwoog, normaal één van de meest algemene vlinders in de tuin. Daar zal de grote droogte van vorig jaar wel wat met te maken hebben. De rupsen van de dagpauwoog leven namelijk enkel en alleen van de grote brandnetel. En die zijn vorige zomer massaal verdord met de droogte.

07-07-2019 om 09:04 geschreven door Roger

Alstroemeria of Incalelie : de Nederlandse naam geeft al een idee waar ze vandaan komen. De Andes liggen dan misschien wel dwars over de evenaar maar door het feit dat deze plantenfamilie op grote hoogte groeit zijn ze verrassend goed bestand tegen ons koel klimaat. Bij mij hebben ze toch al een tiental winters overleefd zonder enige winterbescherming. Ik moet er wel bij vertellen dat ze hier op onze Kempense zandgrond redelijk droog staan. In de zomer hebben ze het wel graag iets vochtiger. Of ze in de zon of schaduw staan schijnt ze niet veel uit te maken alhoewel je overal kan lezen dat ze veel zon nodig hebben. Hier staan ze in de halfschaduw, een paar uurtjes zon op de middag en de rest van de dag in de schaduw van de bomen en ze doen het prima.

06-07-2019 om 08:46 geschreven door Roger

Tegenwoordig zijn ze (gelukkig) zeldzaam geworden maar gisteren heb ik er toch eentje gezien.

De Paardendaas wordt tot 2,5 cm groot. Ze komen meestal voor in weiden in de nabijheid van vee, en soms, zoals hier vliegt er eens eentje binnen. Deze daas vliegt met een alarmerende bromtoon. Het mannetje zuigt nectar op bloemen. Het vrouwtje zuigt bloed, vooral bij runderen en paarden, en zeer zelden ook bij mensen.

Deze vlieg brengt geen ziekten over, maar de steek kan heel pijnlijk zijn. De vlieg steekt met de bek door de huid en zuigt bloed op. De pijn wordt veroorzaakt door het coagulerende speeksel, dat in de wonde wordt gepompt.

05-07-2019 om 08:29 geschreven door Roger

Dit van origine Z-Afrikaans gewas is al vele jaren een bekende in de tuin. Naast de blauwe zijn er ook cultivars met witte bloemen. Het aantal cultivars moet momenteel in de honderden lopen. Sommige zijn perfect bestand om onze winters in volle grond zonder problemen te overleven. Andere, vooral dan smalbladige, moeten in de winter naar binnen. Zet ze in een lichte koele ruimte bij een temperatuur tussen 5-10°C en geef zeer spaarzaam water. In het voorjaar verpotten en de plant zal je belonen met een rijkelijke bloei. De plant op de foto is een niet winterharde soort.

04-07-2019 om 09:04 geschreven door Roger

De bijen draaien overuren. Rond de lavendel en de verbena is het aanschuiven om mee van de feesttafel te komen eten. De vlinders stoppen ermee als het zonlicht weg is. De bijen daarentegen gaan door tot de schemering invalt.

03-07-2019 om 08:23 geschreven door Roger

Het heeft even geduurd maar met het warme weer van afgelopen week zijn er ineens vlindertjes in overvloed. Vooral de verschillende soorten koolwitjes en de distelvlinders komen nu in grote aantallen voor. Op atalanta's en dagpauwogen blijft het voorlopig nog even wachten.

01-07-2019 om 08:42 geschreven door Roger

Deze roodbruine heidelibel was gisteren  pas begonnen aan het "vliegend" gedeelte van haar leven. Als nimf heeft ze een jaar lang de vijver onder water onveilig gemaakt. Nu is ze "uitgeslopen" en zit ze te drogen in het zonnetje. Maar ze zal steeds op haar hoede moeten zijn want de kikkers broeden op wraak voor de dood van ettelijke dikkopjes die ze vroeger allicht bejaagd heeft. En zo'n dikke libel is een heerlijke kikkersnack.

30-06-2019 om 08:28 geschreven door Roger

Het is al warm in de tuin en de donkere bijna zwarte kleur van deze daglelies doet daar nog een schepje bovenop. Een heel contrast met het haast verkoelende zachtgeel van zijn neefje. Zoals bij alle daglelies gaan de bloemen maar één dag mee, gelukkig zijn er zoveel knoppen dat het feest toch nog even kan doorgaan !

29-06-2019 om 09:12 geschreven door Roger

"Gehakkeld" en niet "verhakkeld" zoals we vroeger wel eens zeiden. Alhoewel sommige exemplaren beide tegelijk zijn. Kan je nog volgen? In ieder geval hebben we er dit jaar nog niet veel gezien. Een gevolg van de hete droge zomer van vorig jaar waar veel rupsjes zijn dood gegaan van de honger doordat mensen "vergeten waren" hun brandnetels en distels ook water te geven.

28-06-2019 om 08:42 geschreven door Roger