Ongeveer een week geleden hebben we het al eens gehad over hibiscus, met name Hibiscus Syriacus (of tuinhibiscus).

Nu heb ik het over een familielid die jammer genoeg bij ons niet winterhard is en bijgevolg in de winter naar binnen moet : Hibiscus rosa chinensis. Er zijn zeer grote gelijkenissen in de bloemvorm, alleen is deze groter en kleurrijker dan de tuinversie. Ze bestaan in alle mogelijke kleuren, de één al fantastischer dan de andere.

Ze bloeien de ganse zomer lang en net als bij de tuinhibiscus blijft een bloem maar één dag mooi. Dit wordt gecompenseerd door een opeenvolging van bloemen van juni tot in november.

Ik overwinter ze op een lichte plaats op ongeveer 10°C. De ganse winter krijgen ze slechts mondjesmaat water (om de week een beetje).

Ze houden hun blad grotendeels maar tegen het voorjaar als de temperatuur begint te stijgen laten ze het meeste toch vallen. Dan is het tijd om ze te verpotten, eventueel een beetje toppen om ze compact te houden en nu mogen ze ook stilaan meer water krijgen. Half mei, na de laatste nachtvorst, mogen ze naar buiten op een zonnig beschut plekje. Om de 2 weken wat kuipplantenmeststof wordt beloond met een rijkelijke bloei.