We zij allemaal maar een mensen met hun eigen kunnen, kennis en beperkingen... Mensen met hun eigen mening, hun eigen doel en persoonlijke emoties en prioriteiten. Mensen met hun persoonlijk geloof en/of interpretaties. mensen met grenzen, talenten en temperamenten ...
UNIEK, MAAR MENS

07-12-2015 om 15:05 geschreven door Bompapatje

15 jaar ben je en mentaal, motorisch en fysiek beperkt

vastgesnoerd in je rolstoel, ziek en je wou je kamer niet uit

al 5 lange dagen zat je daar te treuren en getroost door je mama

maar ons eerste contact gaf meteen een vonk

je keek mij aan en er verscheen zowaar een glimlach

Je kon niet wachten om mee naar de klas te gaan

meermaals vroeg je om 'die 'meneer' te gaan halen

en daar was je dan; stralend en kwijlend van geluk

we praatten wat en hielden elkaars handen vast

tekenen en kleuren maar vooral veel lachen

vooral om mijn gekke vragen en domme opmerkingen

luisterend naar muziek van je favoriete studio 100

de handen in de lucht, iets te luid meezingend

nog drie keer slapen en dan komt de Sint

ongeduldig, vol verwachting klopt ons hart

dan ... die tranen bij het afscheid

als het afscheid van een echte vriend.

we gaven mekaar een dikke knuffel

en je mama zei welgemeend merci.

Bedankt dat ik vandaag je vrijwilliger mocht zijn!

03-12-2015 om 00:00 geschreven door Bompapatje

Stil word ik van verdriet

ongeloof en verbazing om zoveel haat

oog om oog, tand om tand

we verlangen allemaal naar vrede

maar voeden oorlog en ellende

onverdraagzaamheid en vooroordelen

paranoia, wantrouwen, racistisch xenofoob

en alweer dat eigen-gelijk, zonder enige nuances

veralgemening, massahysterie, fanatisme wederzijds

als bidden niet meer helpt en debatteren onmogelijk wordt

is er geen hoop op een menswaardig vredig bestaan

alleen nog tranen van verdriet om verloren liefdes

maar ik weiger te aanvaarden en zal blijven vechten

zonder wapens uiteraard, maar met woord en pen

dat is dan mijn persoonlijk 'bidden' en hoop

mijn kleine bijdrage tegen oorlog en geweld,

want stil wordt ik anders van verdriet.

16-11-2015 om 18:31 geschreven door Bompapatje

Zoek niet naar geluk

het ligt gewoon voor 't rapen

we leven aan de juiste kant

van deze grote wereldbol

alles is voorzien

en wel voor iedereen

de ene heeft wat meer

de andere wel wat minder

maar klagen moet echt niet

ondanks de mazen in het net

want aan de andere kant

van deze grote wereldbol

is alles kommer en ellende

negeer daarom neerslachtigheid

en wees daarom gelukkig

omdat je hier geboren bent.

10-11-2015 om 15:10 geschreven door Bompapatje

Vriend en ex collega

op Facebook vond ik je terug

maar je had slecht nieuws

we gingen nog een pint pakken

bijpraten voor je operatie

helaas, de operatie was er snel

en nu lig je daar te slapen

in coma voor je eigen goed

de kaarsen branden hier elke dag

opdat je snel weer beter wordt

en die pint, die pakken we zeker nog

bijpraten en lachen over vroeger

maar je bent in goede handen

en velen wachten vol ongeduld

tot je weer bij ons zal zijn

je bent in goede handen

en duimen doen we allemaal.

09-11-2015 om 23:59 geschreven door Bompapatje

Gebroken takken

bij 't snoeien in de tuin

gebroken takken

het leven is een ware tuin

de Schepper snoeit in 't leven

bladeren vallen van de bomen

en de tuin dat is het leven

gebroken takken, gebroken dromen

oude bomen verplant men niet

de reuk, het licht, de bladeren in de bakken

in de herfst kan het niet

zonder gebroken takken.

08-11-2015 om 21:57 geschreven door Bompapatje