|
Het zit dieper in me dan in het groen van bladerenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het ploetert en roert aan mijn koude huid
Het loopt voluit door mij heen te palaveren
blinde woorden als smeulend vuur in het fornuis
Niets moet nog gezegd of gebeiteld worden
Stenen vervallen allengs in stoffig gruis
Ik verlangde en doolde in grijze luchten
Ik hoopte maar het groen werd snel bruin
Nu kijk ik nog naar de zon aan haar gele gewelf
Nu wacht ik nog maar niet op wensen van waarde
En praat ik onduidelijk een beetje in mezelf
dan dans ik zonder jou door mijn laatste huis
en koester het geschrijf waarin jij alweer verjaarde
Floreanne
|
