Maandagavond na 17 uur gaat de telefoon. Mijnheer R., die mijn machine geleverd heeft, is verwonderd dat ik nog niet betaald heb. Ik had dat toch beloofd aan hem, hij moet zich verantwoorden als ik niet betaal, ik heb toch al een tegemoetkoming gekregen…. Ik zeg aan mijnheer R. dat het me spijt als hij in moeilijkheden komt, maar dat ik die morgen in de zaak geweest ben, maar niet betaald heb omdat de machine niet werkt. Hij informeert naar wat er dan gebeurd is en ik leg hem alles uit zoals het verlopen is. Hij is verwonderd over dit verhaal, geeft toe dat ik niet kan tevreden zijn en begrijpt dat ik niet betaald heb. Hij meent dat de machine zal moeten vervangen worden. Ik hoor hem ondertussen praten met een andere man die hij blijkbaar moet consulteren voor hij iets mag toezeggen. Ze zeggen uiteindelijk dat ze niet gaan wachten op de hersteldienst maar dat ik een andere machine krijg. Ik hoor de man op de achtergrond zeggen…. “De enige machine die we nog in stock hebben is de wasmachine uit de toonzaal”… Maar dat zegt mijnheer R. niet aan de telefoon. Ik vraag me in stilte af of ik daar moet achter vragen of ik riskeer een beschadigde machine te krijgen of ik dat moet aannemen of weigeren of… Ze vragen of het goed is dat ze de volgende avond een nieuwe machine brengen ter vervanging… Ik ben al heel tevreden dat ik geen veertien dagen moet wachten. Ik zeg dat ik blij ben als dat zou lukken. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Mijnheer R. komt de dag nadien om 17.15 u. Hij vervangt de machines en zet alles in gereedheid. Hij opent de deur om de handleiding uit de trommel te halen. Hij demonstreert de knoppen en wil de nieuwe machine opstarten. Maar plots zijn er geen lichtjes meer op de display! Mijnheer R. kijkt op. Tiens, wat is dat? Hij steekt de stekker in het andere stopcontact,… nog geen stroom. Ik zeg: “ Dit kan toch niet waar zijn! Nu geloof ik echt dat het in mijn huis spookt”. Mijnheer R. blijft rustig. Hij haalt een stroommeter uit zijn camionette. Tweehonderd twintig in beide stopcontacten blijkt in orde te zijn. We kijken beide verdwaasd naar de machine. Wat gebeurt er hier?

Dan duwt Mijnheer R. per toeval nog eens tegen het ronde deurtje… De lichtjes branden en de display geeft signalen. “Oef, het was mijn schuld”,  zegt mijnheer R., “het deurtje was niet dicht”. We lachen alle twee. Even later draait het installatieprogramma. Mijnheer R. stelt me gerust en zegt dat de fout inderdaad een fabricagefout is en dat het de eerste keer is in zijn carrière dat hij dat meemaakt met dit merk en dat nu wel alles in orde zal komen. Ik heb Mijnheer R. de cheque overhandigd. Bij het vertrek zeg ik nog: “Mijnheer R., ik hoop dat nu alles geregeld is…” en lachend… “En als je nu nog een derde keer moet komen dan gaan we toch samen wel een pint drinken hé!” …. Als ik terug de keuken in kom zie ik zijn ‘boekje’ liggen!

Op de ‘nieuwe’ wasmachine lag een beetje stof, er zaten vingerafdrukken op de chroom,… maar er zijn geen krassen of deuken in en… hij wast perfect!

Eind goed al goed?