|
Gisteren werd ik geraakt door de documentaire, op één, over priester en Professor Albert Dondeyne. Het is een naam die ik mij herinner omdat mijn vader hem regelmatig liet vallen en over de man sprak. Het is echter als kind nooit tot me doorgedrongen in welke contexten en wat dit dan voor hem betekende. Op de televisie werd verteld over zijn leven als Professor filosofie te Leuven. Het lijkt me nu een boeiend mens, een persoon. Dit vormt dan ook een uitdaging om wat meer over hem te weten te komen. Ik kreeg plots een aanval van geestelijke honger en nood aan intellectueel voedsel. De intellectuele aristocratie was een woord dat uit zijn mond had kunnen komen. En ik vroeg me vandaag af: Waar is de stem van deze aristocraten?. Ik hoor of zie ze niet meer. Ze verbergen zich misschien in ivoren torens ver weg achter de TV schermen van de oppervlakkigheid en de snelle leesklare brokken in de verschillende media. Of ben ik zelf een beetje afgedwaald, meegesleept door het zoeken naar een te klein geluk? Gelukkig zijn is dat niet méér dan aangename bezigheden, comfortabele luxe en momenten van lustig genot? Ik wil op weg gaan voor alweer een kleine zoektocht naar authentieke medemensen.
|
