Mijn meer dan 40 jaar ervaring met tuinieren en het telen van vele
soorten (klein)fruit zonder scheikundige bemesting en - spuiten wil ik
meedelen en zelf nog bijleren.
Of
de vogels mogen of niet, dat is ons probleem, niet dit van de vogels. Het is
voor de rapsten! En dit zijn dikwijls de vogels!
Vooral
kleinfruit is geliefd, doch appelen en peren worden eveneens gelust.
Mijn
kersen zijn al allemaal, nog totaal groen al een tijd leeggegeten door de
bosduiven. Ze aten ook van de kerspruimen, Prunus cerasifera. Ik zag ze vooral s
morgens vroeg wegvliegen. Hadden ze toen al dorst?
Gelukkig
heb ik een afgeschermde kleinfruittunnel, en een grote kleinfruitkooi.
Indringers zijn hier soms merels, alhoewel ooit wel een bosduif binnendrong.
Ik
heb een uitgebreide bramengalerij en van bramen blijven de vogels momenteel nog
tamelijk af. Braambozen, de kruising tussen braam en framboos is integendeel
wel erg geliefd! Ook de vruchten die er precies als bramen uitzien (Bv Silvan
en Kotata)! Hoe maken de vogels het onderscheid? Gewoon door te proeven? De braambozen
kregen dan ook een rij in de beschutte kleinfruitkooi.
Voor
zwarte framboos was er geen plaats meer. Zonder afdekking weten de merels
precies wanneer die rijp zijn. Met druiven hetzelfde. Vorig jaar zag ik dat het
vroege ras Rondo, een blauwe druif, rijp was en toen ik sanderendaags wou gaan
plukken waren ze mij voor geweest!
Met
zwarte bessen eenzelfde probleem. Ze staan onbeschut. Zonder afdekking schiet
niets over van deze allergezondste vrucht. Tussen haakjes op de Werktuigendagen
te Sint-Truiden was op de stand van de proeftuin aardbeien en kleinfruit
Tongeren een nieuw ras zwarte bes te proeven: zeer grote bessen met een zachte,
aangename smaak, niet de sterke smaak van vroeger. Een stap om ook van de
zwarte bes een consumptievrucht te maken. Niemand van de standhouders kon mij
echter de naam zeggen. Ik vermoed dat het een Pools ras was?
Bij
het heropplanten van de kleinfruitkooi was er geen plaats meer voor een ganse
rij rode en witte bessen. Op dit ogenblik zijn de meeste bessen al in het
groene stadium verorberd door de bosduiven.
Pas
vorige zaterdag geraakte het net over de kleinfruitkooi. Hoogdringend, want
bosduiven hadden het gemunt op de rij rode en witte bessen. Diverse takken
waren afgekraakt door hun gewicht! In het haagsysteem heb je met kleinere
takken te maken.
Voor
de aardbeien heb ik echter een prachtige oplossing: afdekken met insectengaas
van 3,60 breed; past perfect over twee bedden! Afdekken en ontdekken gaat heel gemakkelijk:
geen haperen meer. Wat een verschil met de vroegere vogelnetten!
Nog
een bij merels zeer geliefde vrucht is de appelbes om van de krenten maar te
zwijgen- zonder afdekking schiet niets over!
Tot
hier mijn nog onvolledig verhaal.
En
zeggen dat je in de Limburgse fruitstreek nog zonder veel zorgen kersen kunt
kweken. Maar bij een liefhebber daar stonden de druiven toch beschut in een fruitkooi!
De Tuinbouwschool
Guvelingen te St-Tuiden is een zeer geschikte locatie voor een dergelijke,
grote happening.
Wij waren bij de opening
door minister-president Kris Peeters.
De indruk van al die
machines en voertuigen voor gebruik bij de fruitteelt is overweldigend. Veel
toeleveringsbedrijven.
Bij de stand van Bayer had
men rottende vruchten als aandachtstrekker. Ik wist niet dat lederrot een vorm
van moniliarot is. De NBS pakte er wel eens mee uit op tentoonstellingen als
zwarte appel. Hier hadden ze ook een stand en produceerde de sapmobiel sap
van buitenmaatse, overrijpe Jonagoldappelen erg zoet sap.
Leo Aerts van Bee-o-Topic
stond bij zijn speciale huisvesting voor solitaire bijen: Osmia cornuta en
Osmia rufa. De laatste verkiest een opening van 7 mm, is de kleinste, maar een
vroege vlieger, nog voor de hommels. Een set bestaat uit 12 tegels met gaten (zie
foto). Eerst zouden die een seizoen moeten verweren om reukloos te worden. Er
is een ruimte uitgespaard voor een bakje om cocons in te bergen en die tijdens
de winter in een koelkast te overwinteren. Het volgende jaar vermenigvuldigen
die zich minstens maal 5 of meer. Een metselbij kan wel tot 60 eitjes leggen.
Beroepstelers die bijenkasten huren of hommels aankopen toonden belangstelling.
Bee-o-Topic zit nog in de aanloopfase; pas gestart in februari dit jaar. Men
kan zich opgeven voor de nieuwsbrief:
Een product dat onze
speciale aandacht trok was Novovit® van
Cropsave Bioprotectionwww.cropsafe.be
.
De producten bestaan uit
Periox®, een speciaal polymeer dat opzwelt en tot het 50 voudige van zijn
gewicht aan voor de planten beschikbaar water kan opslaan en tot 5 jaar
werkzaam blijft en gedurende die tijd woelmuizen zou weghouden.
Bij de polymeer worden
meststoffen bijgevoegd.
Zo werd bv Novovit®-Frutta (NP-meststof 7-36) met sporenelementen,
calcium en organisch Periox®-polymeer ontwikkeld voor de aanplant van fruit.
Vincent had ons de raad
gegeven om het nieuwe appelras Maribelle®
te gaan proeven, een grote, roodkleurende, goed smakende bewaarappel op de
stand van boomkwekerij Van Rijn. www.vanrijnfruittrees.nlHet is een vrij te
bekomen, gezond groeiend ras, dat ook in de bioteelt aangeplant wordt.Dit ras werd ontwikkeld door
Ben de Sonnaville, door kruising van Meiprinces (een ras van zijn vader Piet) X
Elstar.
Toen we vertrokken was het
Benelux-kampioenschap kettingzagen oorverdovend losgebarsten. Het deed pijn aan
de oren; voor ons was het gelukkig maar even in het voorbijgaan. Ik hoorde nog
omroepen dat de uittredende Belgische kampioen voorlopig aan de leiding stond.
Deze keer was mijn
opvolger van destijds, Jef Pauwels aan de beurt en nog een tweede man, Rupert
Gooris. Thans was de hotelschool Coloma te Mechelen de place to be.
Weer genoten van de traditionele
feestspeech, vol humor en spirit van Jan Verdoodt.
1. Jan Verdooth
2. Jef Pauwels
3. Rupert met zijn cadeau
4. Jean-jacques Waterloos,
onze reiziger
5. Eric Weyler
6. Luc Triest, dorpsgenoot
7. Ludo Michiels, de
Rusland specialist
8. Rik Rosiers,
voordrachtkunstenaar. Je moet zijn Brussels eens horen. Nu ook poëzie en muziek
Peter is zowat de pionier
en gangmaker van de verfijnde eettuin. Zelfs op zeer beperkte ruimte kan je
wonderen verrichten. Als anekdote haalde Peter een koppel Amsterdammers aan die
jubelden om hun ene tomaat in pot.
Tussen zijn aanbod aan
planten liggen demonstratieveldjes.
Hij liet ons al direct een
blaadje knapperig, sappig en iets ziltig Ijskruid proeven. En eerste veldje is
afgedekt met cacaokorrels die voeding leveren en gekorrelde vlaslemen die veel
water vasthouden,een interessant product in deze droge tijden. Peter had het
ook nog over afdekking met stro dat een schimmelwerend effect heeft.
We zagen een gans
assortiment tomaten en pepers. Zoet en scherp loopt door elkaar. Veel van zijn
planten kunnen buiten op een beschermde plek. Ik schafte mij een Sweet Cayenne aan, zoete, langwerpige
pepers die in een bussel hangen.
Een specialiteit van hem zijn
buitenaubergines Ukkie en Pukkie. Eierplanten vergen veel water
en goede voeding. Ik heb ze in de border tegen de zuidkant van het huis
geplant. Ook Morden Midget, een
Canadees ras kreeg er een plaatsje.
Nog tal van andere planten
werden voorgesteld. Daar er een verbod is om in een kwekerij aardappelen in de
grond te planten, teelt hij enkele speciale rassen in kweekzakken. Gegadigden
kregen een paar knollen Sarpo-Mira ,
aan zeer productief, met grote knollen, en het meest weerstandig tegen de
aardappelplaag, mee. Het is een zeer laat ras en misschien lukt het nog op dit
wel late tijdstip.
We stonden nog stil bij
voorbeeldtuinen met groenten, kruiden en kleinfruit. Het meest speciaal is zijn
noorzeetuin met o.a. veel bloeiende zeekool, die in het voorjaar wel twintig
jaar lang lekkere spruitstengels kan leveren. Een esthetisch tuintje.
Trouwens van opleiding is
Peter kunstenaar met een academieopleiding, die door te huwen met Kathelijne
Thiers, uit een tuinarchitecten geslacht tot De Nieuwe Tuin kwam.
Hij zit op een zandig stuk
grond, maar dat in de loop der jaren fel verbeterd werd. De ligging tegen
Zeeland betekent weinig last van lentenachtvorst.
Peter heeft al tal van
publicaties op zijn naam staan, zowel cultuur- als natuurpareltjes.
De Nieuwe Tuin om echt te
genieten!
FOTOMATERIAAL
1.Bij
een van zijn constructies. Hiervoor gebruikt hij een speciaal bindertje dat
alles goed op zijn plaats houdt.
11 Ik wist niet dat de gele bloemen
van schorseneer een geurige snoeperij vormen.
12 Sla om van te snoepen
13 Aardappelen in zak
14 Peter bij zijn druiven. Hij
was ook de pionier voor de pitloze
druiven en biedt een fantastisch assortiment aan. Hij is nog steeds op zoek
naar beloftevolle rassen.
15 François en Bea
16 Bestuursleden François en
Bea, Kristel en Renée
Als afsluiting van ons
jaar conversatie Engels had Vera gezorgd voor een wandeling met natuurgids in
Zoerselbos.
Met Lea hadden we het erg
getroffen, vlot Engels sprekend. Zij was destijds ingegaan om Nederlands te
doceren in Korea. De hulptaal hierbij was Engels. Begrijpelijk dat ook
ouderejaars nog erg veel moeite hadden met Nederlands! Mogen we niet fier zijn
dat men ook in Korea het de moeite vindt om Nederlands te leren!
Zelf heb ik erg genoten
van deze wandeling en nog een en ander bijgeleerd.
Er schoot niet veel tijd
over om even binnen te lopen in het Bezoekerscentrum met zijn
boerenbloementuin. Vlug enkele fotos genomen. Een wijfje citroenvlinder werd
even omwerveld door twee mannetjes, maar te moeilijk voor een foto.
De wandeling eindigde
tenslotte in De Wandeling, taverne, restaurant. François had gezorgd voor de
reservatie. Hij was ook de cineast van dienst. Nog eens een gelegenheid voor
onze fijne groep om samen te komen om de film te zien.
Eilish (Elisabeth in het
Engels, Noord-Ierse), onze leerkracht werd nog in de bloemen gezet.
FOTOS
1. De gidse , Lea Peeters
2. Eilish, onze leerkracht
3. De beschermde
koningsvaren met sporen
4. De groep naast een zeer
oude hulst
5. Wespenorchis
6. Dennenappels: de
kleine, kegels van de grove den, Pinus sylvestris. De lange zijn van de Weymouthden,
Pinus strobus.
7. Eylish met Leo
Cautereels, beheerder van het Bezoekerscentrum
Normaal zaai ik de
wortelen voor wintervoorraad eind april. Ik had ook gewacht op regen om de
vroege wortelen te zaaien. Toen die niet kwam, zaaide ik toch maar de twee
rijen. Eén rij werd gebroesd en de opkomst was duidelijk beter.
Vorige week heb ik op
dezelfde manier de rest van de wortelen en de pastinaak gezaaid.
Koord uitzetten. Ik laat
een voetbreedte tussen de rijen. Aldus bekom ik acht rijen, waarover het
insectengaas van 3,60 m breedte komt.
Eerst hark ik de losse
bovenlaag een beetje weg, maak een groefje, strooi er wat bentoniet in en giet
die nat. Bentoniet bevat 60 % montmorreliniet, het beste kleimineraal om water
en voedingsstoffen het vast te houden. Vervolgens wordt de rij gemarkeerd met
enkele radijzen. Die kiemen het vlugst en laten toe met de rolschoffel de
kiemende onkruiden in een pril stadium te treffen. Tenslotte worden de wortelen
gezaaid en de rij vastgetrapt. De rij wordt nog eens natgebroesd.
Hier in Zoersel hadden we
geen geluk met de buien. Vanmorgen niet eens twee millimeter en in vorige anderhalve tot twee maand alles
samen 3 millimeter.
Gelukkig heb ik een
opdrachtige grond, met een goede capillariteit en opstijgend water. Ondereen twee cm droge laag is de grond nog
vochtig.
De ergste droogte hebben
we hier in juni 1976 gehad. Toen verdorde de graslaag tot een woestenij. Zijn
we op weg naar een herhaling van die toestand? Haast elke dag toen 30° C .
Vorige zondag was er de 56
ste Dag van de aardbei te Pamel.
Alternatief wordt de Dag
van de Aardbei gehouden in het Pajottenland en het volgende jaar in het
Hageland.
Bij het oprijden even de
plantenbeurs in het provinciaal domein Pulhof te Wijnegem bezocht. Ik kwam op
een kleinfruitstand en direct trof het mij dat het interessante rassen waren.
Ik was aangenaam verrast er Marc Geens van de Proeftuin te Zomergem te
ontmoeten. Zie foto.Een Sunshine Blue, blauwe bes vermeerdert
mijn uitgebreide collectie blauwe bessen.
Vorig najaar volgde ik aan
het Provinciaal Proefcentrum voor Kleinfruit te Roosdaal-Pamel de opleiding
kleinfruit telen ( Zie blog van
24/11/2010) en aangezien ik slaagde in het examen, mocht ik het
getuigschrift betreffende De biologische
Teelt van Kleinfruit in ontvangst nemen. Wellicht mijn laatste diploma!
FOTOMATERIAAL
1.Marc
Geens
2.Op een
proefveld de typisch vroeg kleurende, maar laat rijpende, rode bes Red Pol
3.Deze
aardbeien Figaro werden het hoogst gequoteerd:
91/100
4.De
winnaars uit het Hageland
5.Darselect
6.Sonata
7.De
volksmuziekgroep Arjaun verzorgde de muzikale omlijsting
8.Yves
Hendricks, de directeur, met provinciaal gedeputeerde Monique Swinnen
9.Hier
leeft Bio: Het provinciaal Proefcentrum voor Kleinfruit te Pamel, Roosdaal
werkt sinds 2000 volledig biologisch, gecertifieerd door BLIK.
Twee jaar terug gaf ik
dochter Tinneke en Werner een Issaï.
Ze plantten die aan een
paal aan de achterdeur. Er werd een draad rond de paal gezet en de kiwibes klom
voorbeeldig met meerdere takken die zich omhoog wonden rond de draad.
Dit is echter niet de
goede manier om kiwibessen op te kweken.
In latere jaren verhouten
de takken en verdikken. Een windende tak zorgt gegarandeerd voor problemen.
Bij mijn bezoek aan
dochter Veerle in Canada zag ik in de Botanical Garden van de University of
British Columbia te Vancouver een oude kiwi en een oude kiwibes. Zie blog van
18/03/2009. Het kunnen forse stammen worden!
Deze kiwibes heeft
meerdere takken. Sommigen zeggen laat maar één tak klimmen. Anderen vinden tot
een drietal een voordelige keuze, zeker bij Issaï, die matig productief is.
Aan al de takken staan nu bloemknoppen.
Wat is het beste: nu al de overtallige takken verwijderen of vrucht laten
dragen en in de winter het aantal takken herleiden tot drie?
Reiziger uit Noord Afrika aangekomen: de Disterlvlinder
Reiziger uit Noord Afrika aangekomen:
de Disterlvlinder
Op 11 en 12/5 zag ik de
Distelvlinder in de tuin. Die had er een reis van 3.000 km opzitten. Geen
wonder dat hij een paar keer op de tuingrond ging zitten. Wij hadden hier het
mooiste weer van Europa. In het zuiden was het minder goed en daar moest hij
door.
Gisteren de staken voor de
stokbonen gezet en terwijl ik omhoog keek om de staken vast te knopen buitelden
een tiental gierzwaluwen door de lucht. En zeggen dat dit de eerste zwaluwen
die ik zie dit jaar! Al een tijd geleden meende ik zwaluwen te horen, maar ik
zag ze niet.
Al de planten voor de
kiwibesstellage zijn er. Er groeit al een Purpurna Sadowa ;
vorig jaar aangeschaft bij de Proeftuin, Zomergem. Dit ras is het sterkst rood
kleurend, een Oekraïns ras ontstaan uit een kruising vanActinidia
argutametActinidia
purpurea.
De
vruchten zijn klein, ter grootte van een druif, rijpen van eind september tot
oktober; opvallend zijn de rode bladstelen met groen blad.
De nieuwe planten schafte ik aan bij
Christian De Kezel. Charles Doudeletstraat,12 te Oostakker, Gent, Tel
09/2288414. christiandekezel@skynet.be
Van hem verscheen een CD rom over de teelt.
Die is uitgeput.
Doch in het najaar komt er een publicatie
in samenwerking met de Hogeschool Gent. Uitkijken dus.
Van in zijn jeugd gepassioneerd door kiwis,
is hij op dit thema gepromoveerd als
ingenieur tuinbouw aan de Hogeschool van Gent, waar men nu de professionele
teelt van Kiwibessen begeleidt:
Ken's Red kan
bruinig tot paars kleuren, ook in het vruchtvlees. Dit ras is ook erg
aromatisch, maar vaak wat later vruchtdragend in vergelijking met de andere
variëteiten. Het gaat om een Nieuw-Zeelandse creatie en is ontstaan door een
kruising van Actinidia arguta met Actinidia melanandra.
Aanvulling Christian De Kezel: 12 g, laat, 14 % brix, vallen af na droge ziomer.
De iets grotere (8 g), langwerpige vruchten hebben
onderaan een puntje. De roodkleuring van de vruchten is variabel. De jonge
scheuten en uitlopende knoppen hebben eveneens een donkerrode kleur. De
vruchten rijpen vanaf half september en behouden hun stevigheid.
Een eigenschap van dit ras is het slap hangen van de
bladeren, precies watergebrek. Daardoor heeft dit ras een minder hoge
sierwaarde.
Jumbo de grootste kiwibes. Deze groene
vruchten zijn cylindrisch en tot 4.5 cm lang. Vruchtbaar ras. Aanvulling Christian De Kezel:gemiddeld gewicht 14-16 g, laat, 16 % brix, zachte smaak, groen , langwerpig.
Geneva is een productieve, Amerikaanse
selectie van
het Geneva Research Station in de staat New York. Het is het vroegst rijpende ras met
middelgrote vruchten die roodbruin zijn gekleurd als ze blootgesteld zijn aan
de zon. De smakelijke vruchten worden snel zacht en vallen na rijping vrij
gemakkelijk van de plant als de plant niet voldoende water krijgt.
Maki (Amdue)werd door firma Häberli uit Zwitserland op de markt
gebracht. Het is een zeer productief ras met als eigenschap dat de vruchten in
trosjes hangen, rijptijd vanaf eind september, 2 tot 3 cm, gemiddeld 5 gram,
aan de buitenkant rood, binnen groen. Het vruchtvlees heeft een zeer zoete ,
aromatische smaak met een hoog suikergehelte , 25 % Brix. Aanvulling Christian De Kezel :10 g, halflaat, 22 % brix, rode blos , ovaal.
Als mannelijke ras koos ik
voor Mano, met goed stuifmeel over
een langere periode. Eén mannelijke plant volstaat voor 6 à 8 vrouwelijke
planten.
Op een andere plaats heb
ik al issaï en Weiki staan.
Weiki
Dit is de laatste
in de rij wat rijpheid betreft (Zie correctie!) maar de bes heeft een erg lekkere smaak en mooi
rood aanlopende vruchten, die niet vallen bij rijpheid. Dit ras werd ontwikkeld
op de Hogeschool TU München-Weihenstephan
(vandaar Weihenstephan-kiwi of Bayern-kiwi.
Aanvulling Christian De Kezel: half vroeg (na Geneva) 25 % brix, rode blos ovaal.
Het ras kwam in 1986 op de
markt.
Ik kocht mijn plant zeven
jaar geleden bij Baumschule Herr in Meckenheim bij Bonn. In hun catalogus stond
dat er maar één plant nodig was. Boerenbedrog bestaat blijkbaar ook in
Duitsland. Daar al de goede plaatsen al
ingenomen waren door druiven, kreeg de plant een plaats tegen de schuur. Sinds
vorig jaar een zware tak van de abeel werd verwijderd, krijgt de Weiki meer
licht en hangt thans vol met bloemknoppen. De eerste Issaï die ik ernaast
plantte als bestuiver bevroor 3 jaar terug bij het uitlopen. De nieuwe had
vorig jaar al een paar bloemknoppen en nu meerdere en zal hopelijk voor bestuiving
en de eerste vruchten op Weiki zorgen. Ik hou wel in gedachte dat Issaï iets te
laat bloeit voor een optimale bestuiving.
Issaïis een ras dat in Japan is
geselecteerd, uit een kruising vanActinidia argutametActinidia rufa. Het betreft derhalve een
soortkruising die daardoor qua groei en uiterlijk wat afwijkt van de zuivere
mini-kiwi's. In tegenstelling tot de meeste andere rassen is Issai tweeslachtig
en daardoorzelfbestuivend. Hij bloeit wat later dan andere
mini-kiwirassen, waardoor hij als bestuiver van andere rassen minder geschikt
is. Issai groeit ook wat minder krachtig dan de overige mini-kiwirassen en is
daardoor geschikt voor kleinere tuinen. De plant komt snel in productie en kan
al vanaf het tweede jaar vruchten dragen. De vruchtdracht is echter matig en de
plant is alleen geschikt voor optimale standplaatsen. De winterhardheid is wat
minder dan van de andere, zuivere mini-kiwi's. De nogal kleine groene vruchten
smaken goed en rijpen vanaf begin tot half september. De vruchtjes wegen 4 tot
9 gram en worden het grootst indien er toch een mannelijke bestuiverplant
aanwezig is.
Gisterenmorgen heeft het hier
(Voorkempen) gevroren en eveneens deze morgen (5/5/2011), maar minder. Ik weet
nog niet of er schade aan de reeds bloeiende braambozen Silvan en Taybes.
De aardbeien op worteldoek
hebben lichte schade opgelopen.
De aardappelen staan dit
jaar op een beschutte plek en ontsnapten aan de vorst.
Ik zie dat jongste toppen
van een jonge noot licht beroerd werden door de vorst.
De grote bomen staan een
stuk verder in ontwikkeling en ik zie heel veel noten.
Vorig jaar droegen enkel Broadview en een zaainoot. Buccanier had weinig vruchten. Aan de
beide bomen Coenen stond geen enkele
vrucht. Alles bevroren. Het is ook het vroegst uitlopend ras.
In een vorig leven was Marten fruitteler in Zeeland. Nu is hij
sterkhouder voor de Fruithof van Frederiksoord in Friesland.
Met veel
interesse heb ik je blog gelezen en met name over de appelbloesemkever. Ja
een insect dat de laatste jaren erg op komt zetten en dat is niet
zo verwonderlijk de professionele teler heeft eigenlijk geen goede
kevermiddelen meer. Zo werd er in het verleden standaard Carbaryl op appels
gespoten voor vruchtdunning ( bij ongeveer 12 mm)
En dan pakte je
die kever al mee (tijdens de rijpingsvraat).
Allemaal verleden
tijd en men moet nu met een ATS aan de gang voor vruchtdunning.
Nog verder in het
verleden hadden we DTT en Gusathion tot onze beschikking.
Voorbij !!! Maar
het gevolg is dat de laatste jaren deze kever en ook de perenprachtkever op
komt zetten. Er is geen makkelijke oplossing voor.
Voor de
perenprachtkever kunnen spechten de rupsen vinden, maar de rupsen van de
appelbloesemkever, daar is denk ik geen natuurlijke oplossing voor, mezen
kunnen nu voldoende wintervlinders en voorjaarsuilen vangen.
Lieven David en VELT, Rillaar en Eerste Wereldoorlog
Lieven David en VELT, Rillaar en Eerste Wereldoorlog
Een van de interessante
mensen die ik via de VELT heb leren kennen is Lieven David te Rillaar. Van hem
valt veel te leren.
In de jaren eind zestig,
begin zeventig liepen we met de idee rond om
biologisch telende personen bij elkaar te brengen om van elkaar te leren.
Uiteindelijk leidde dit tot de stichting van de tweede groep Vrienden van de Biologische
Land en Tuinbouw Voorkempen op 23 maart 1973. De eerste groep was ontstaan te
Beveren- Roeselare in 1971. De tijd was rijp en na ons ontstonden meerdere
groepen. De vraag was hoe samenwerken. Overal te lande werd samen vergaderd. Op
de 5 de vergadering bij ons thuis te Halle-Kempen op 20 jan. 1974 was het raak.
Omer Vandeursen van Pittem, voorzitter en stichter van de eerste groep te
Beveren-Roeselare had nieuwe, algemene statuten opgesteld.
Van elke provincie werd
een beheerder aangeduid en aan mij, de secretaris van de groep
Antwerpen-Voorkempen werd gevraagd of ik het landelijk secretariaat op mij wou
nemen. We hadden intussen driedubbel zoveel leden als Roeselare en ik zei ja!
En hier werd de maatschappelijke zetel gevestigd tot de verhuis naar Wommelgem
in okt. 1982.
Wij hadden het grote geluk
dat Jan Heyman, tuinbouwleraar te Roeselare aangeduid werd als de algemene voorzitter.
Hij had net ABC van de Biologische Teelt gepubliceerd.
Rillaar kende ik uit de
oorlogsverhalen van mijn vader die er in 1914 kwam, terug op weg naar het
Belgisch leger. Hij had er onderdak gevonden bij de burgemeester die hem zei: Jongen,
het zal niet lang duren, ga liever werk zoeken bij een boer in Wallonië, want
hier is het zeer gevaarlijk. De Duitsers schieten op de mannen die ze zien. Er
zijn er al 9 doodgeschoten van mijn gemeente.
Mijn vader was te Tienen
aan de dood ontsnapt door zich dood te gebaren. Hij was als laatste gaan lopen
in Bost, een buitenplaats bij Tienen. Hij zat naast een man die zei: Ik loop
niet. Zij schoten en zagen Duitsers op een 300 m voor hen vallen. Dan bemerkte
mijn vader dat de anderen al waren gaan lopen en hij koos de goede beslissing.
Bij Tienen kwam hij bij de
officier van zijn bataljon (180 soldaten), die gevolgd door een 30 tal man,
riep: Suivez moi, on va gagner Louvain!Mijn vader wist dat zij in de flank liepen van de oprukkend Duitsers en
volgde toch als laatste. Geweerschoten knalden en hij zag de mannen voor hem
vallen. Ze liepen toen door een bietenveld. Ook mijn vader liet zich vallen en
gooide in zijn val zijn geweer voor zich uit. Korte tijd daarna hoorde hij het
eerste Duits in zijn leven. Het geweer werd naast hem kapot geslagen. Enkele
gekwetsten kregen het genadeschot.
Lieven heb ik leren kennen
na de eerste publicatie van de Veltuitgave Kleinfruit
(1992). We wisselden materiaal uit.
Lieven beoefent een echte
permacultuur, blijvend telen op dezelfde strook. Hij heeft het over zijn
Lievencultuur. De gewassenfamilies teelt hij op 6 veldjes en hij schuift
jaarlijks op. Pas na 6 jaar komt een bepaalde gewassenfamilie op dezelfde
plaats terug. Deze teeltwijze in zijn Lusthof beschreef hij in Seizoenen van
dec. 2005 tot en met dec 2007.
Het deed mij deugd te
vernemen dat hij nu op het Centrum van Velt te Berchem werkt.
We vertrokken terug naar
huis met een hele hoop plantmateriaal en zijn nu ingeschakeld als waarnemers in
zijn experimenten, vooral met tomaten.
Noteer alvast 31 juli: proefnamiddag tomaten Molenstraat,31 te Rillaar.
FOTOMATERIAAL
1.Lieven
voor zijn huis met de Glenora, een blauwe, pitloze, Amerikaanse (een labrusca,
geen vinifera) druif
2.Achtertuin
mat Serre
3.Steeds
beplante bedden, waarop niet gelopen wordt
4.Maar
ook hier moet gewied worden
5.Lieven
kruist ook zijn sla op smaak, krokantheid en vorm
6.Idem
7.Idem
8.Knollen
van Mashua (Tropaeolum Tuberosum) Voor meer info zie de website van Lieven: http://www.lusthof.org
9.Aleide
was geïnteresseerd in zijn compost WC, die hebben wij ook en zij propageert dit
sisteem in Kameroen met een dubbele functie: voor compost en ter vervanging van
de stinkende latrineputten als kweekplaatsen van vliegen en malariamuggen.
1.Hier
staan we bij het winterkweekbed in de serre.
Met
hakselhout van Natuurpunt creëert hij een
broeihoop.
Hierop komt een laag teelaarde voor het
warm
voorkweken van plantmateriaal. De grond-
thermometer
wees nog 36° aan.
2.Een
originele manier voor notitie van de namen: hij
schrijft
op messchelpen.
3.Yacon met zoete knollen, een plant uit
de Andes, van
waar ook de aardappel komt.
13Zijn tweede tuin. We staan bij de
zwartmoes kervel
14Japanse klit of klis
15Zijn poes vleit zich neer bij het Griekse
kattenkruid.
Een snoepplant voor poezen.
16Helianthus strumosus,
een aardperensoort .
Men ziet ook 2 lookplantjes. Dit
is berglook.
17Er valt veel te
noteren. Een aantal gegevens bleven onvermeld. Straks levert Lieven weer
bijdragen voor SEIZOENEN, het tweemaandelijks blad van VeLT
18Zoals reeds vermeld:
Lieven waagt zich reeds lang
aan kruisen of creëren van
nieuwe rassen. Ik ben zeer benieuwd naar het resultaat van zijn laatste
kruising.
Hij bevruchtte een afgeschermde
bloem van de stekelloze braam Tripple
Crown met stuifmeel van de zwarte framboos Bristol.
Een eerste resultaat is al dat
de zaadjes fantastisch kiemden. Nu verder opkweken en zien of er vruchten er
aan komen en of die kwaliteiten hebben. De kans is klein, maar je weet maar
nooit !
