PATAT  FRIETxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Nog vóór dat het Zeeuwse mosselseizoen officieel is ingezet hebben wij gisteren mosselen met friet klaar gemaakt. Het waren onze laatste “oude patatjes”, gerimpeld als een oud wijveke en zo zacht als de mosselen zelf, nog juist goed genoeg om frieten te bakken.

Het smaakte o zo lekker na een weekje Duitse kost op restaurant. Ik geloof dat de schnitzels op de duur langs mijn oren zouden terugkomen. Je vindt ze op elke menukaart, een bladzijde vol: wienerschnitzel of jägerschnitzel, met champignons of met met “zwiebeln”. Ook de worsten met kool of choucroute zijn niet van de kaart weg te krijgen. Met wat geluk kan je nog een putensteak op je bord krijgen (zie foto) maar zoek maar eens naar een paling in het groen, Poperings potjesvlees, een “assiette anglaise”, een “tomate crevette”, een Oostendse visschotel of Gentse waterzooi of gewoonweg een beafstaeck-friet.

Als vergelding voor het gemis van een heerlijke bord soep krijg je wel een “salade-teller” voorgeschoteld. Voor mij was dat wel een zuur zoethoudertje. Alleen vroeg ik mij af als ik dit moest eten in afwachting dat de bestelde forel gevangen en gebakken was of  dat de bollen “knödels” gekookt waren dan wel samen de hoofdschotel.

Leve moeders keuken! Wat je zelf kweekt en bakt, kweekt en bak je het best.
Vandaag zal ik voor het eerst mijn nieuwe patatjes rooien. Ze zullen lekker smaken bij een entrecôte met zelfgekweekte salade en tomaten in moeders mayonnaise.