xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

                                11 JULI  FEEST

VAN DE VLAAMSE GEMEENSCHAP

Er is reden om te vieren nu veel van onze eisen zijn verwezenlijkt: Leuven Vlaams, Brussel Vlaams,werk in eigen streek, amnestie, zelfbestuur, gelijkwaardigheid in een confederale staat. 

Misschien zijn ze nog niet alle in “optima forma” bekomen en hangen nog het dossier BHV , de geluidslast in Zaverntem, de financiële sleutelverdeling, de nog zelf te beheren personele materies enz…

Wij hebben er voor betoogd, geroepen en gescandeerd, ons verdedigd en gestreden.

Als jong-KSA-er zongen wij Vlaamse liederen uit volle borst en werden we gekweekt te vechten voor “Outer en Heerd”.

Als student trokken wij op voor Leuven Vlaams en Brusel Vlaams. Wij nalmen deel aan de anti-Fosty betoging in 1953 en werden nat gespoten.
Franstalige correspondentie werd met een kleefzegel aan de afzender teruggestuurd.

Overdag werkte ik te Brussel als public relations man voor “Civitas Dei”, het paviljoen van de H.Stoel op de WT en ’s avonds voor de vervlaamsing van de WT. Ik kwam in contact met Wilfried Martens en Mik Babylon, resp. de nationale en provinciale voorzitters. In mijn dorp richtte ik het “Jeugdcomité voor de Wereldtentoonstelling ’58  “ op en hield een goed bijgewoonde protestavond.

Als bestuurslid van het Davidsfonds richtten wij een jaarlijkse fietstocht in naar de IJzerbedevaart waarbij een 50tal jongeren uit het dorp zich aansloten.Wij ronselden geld in voor een camion stenen voor de heropbouw van de vernielde IJzertoren. Tot nog toe zijn de keren dat ik wegens omstandigheden niet naar de IJzerbedevaart trok op mijn een hand te tellen.

Wij deden ons best om in het openbaar het ABN te spreken en zodoende eerbied te bekomen voor onze taal en.onze kinderen kregen Vlaams klinkende namen.

Nu zijn wij fier dat wij als jongere de lont hebben aangestoken voor een daadwerkelijk Vlaamse politiek en Vlaamse leiders. Wij blijven fier dat " Omdat we Vlaming zijn".