De bende van Wim
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Voor mij doet het woordje bende steeds denken aan mijn collegejaren. Toen was ik enkele jaren lid van een bende nl. De bende van Geluwe. Op het college noemden ze zo de groep Geluwnaren , met een tien- à twintigtal, die per fiets naar het college te Menen reden.Zij verzamelden aan de café De Leiestraat - mijn vaders ouderlijk huis waar hij wekelijks bij zijn zuster ging kaarten. Wij reden in ploeg om er al dan niet, en méér niet dan wel, op tijd aan te komen, soms met getoeter en gebel. Wellicht werd onze groep om die en andere redenen als een bende betiteld en werd onze bende door een surveillant in soutane achterna gereden om te controleren of deze bende het niet al te bont maakte.
Een sympathiek trio met Michiel Hendrickx, Jean Blaute en Wim Opbrouck vormen de bende van Wim. Zij zijn een bende collegiaal op weg, soms ondeugend dan weer in een romantisch of ernstig moment. Zij trekken er op uit op zoek naar kennis en wetenschap en het ontdekken van de schone natuur. Gedurende enkele weken op vrijdagavond brengen zij op Canvas een mooi reisverhaal.
Het gaat van uit Zeebrugge, naar Engeland, Schotland, Ierland, Portugal, Spanje, Frankrijk.
Vrijdag laatstleden na een oponthoud op de Tourmalet kwamen zij aan te Lourdes.
Ik was benieuwd hoe het bezoek aan dit Heiligdom zou weergegeven worden. Van de media zijn we gewoon dat ze over het fenomeen Lourdes slechts het excentrieke, het commerciële buiten het Heiligdom met zijn winkeltjes en cafeetjes geven of ergens een oud wijveke interpelleren, soms op een eerder spottende wijze.
Maar neen, chapeau ! Wij beleefden weer een beetje Lourdes. Wij zagen het trio in de kaarsjesprocessie, op de Esplanade, aan de Grot en bij de kaarsen nabij de baden. Hun interpellant die zij afwachtten aan het Gekroonde Beeld was onze vriend Pater Mark Kemseke die hen te woord stond. Er waren de intens biddende mensen aan de Grot, de brandende offerkaarsen van de bedevaartgroepen en de vele zieken. Op de vraag van Jean Blaute of de zieken nog naar Lourdes komen om te genezen verklaarde Pater Mark Kemseke dat er wel enkele zijn die met die gedachte komen maar dat de meeste zieken komen om sterkte te vragen om hun ziekte te dragen. Hij merkte op dat er naast de 67 door de Kerk miraculeus verklaarde genezen zieken er toch in al die jaren wel zes- à zevenduizend zieken door de geneesheren medisch onverklaarbaar genezen zijn.
Hoe kort dit oponthoud ook was, het gaf een sereen beeld en geen kitscherig gedoe zoals wij van sommige reporters soms ervaren.
Weg van Lourdes kwamen zij aan bij de mooie kathedraal van Saintes. In de kerk gaven zij een subliem zang en muziekoptreden, Jean Blaute met de guitaar en Wim Opbrouck met de accordeon, begeleid door het "Collegium Vocale" van de kathedraal. Zoals altijd een mooi slot van de uitzending.
Misschien zien wij volgende keer ook nog méér de mooie kathedraal ?
Proficiat aan de bende en hun reportagemakers.
|
