|
TIJD TE KORTxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Daags voor het feest van de Goede Sint was het seniorendag.
Met de HBK-collegas zijn wij gaan quizzen in Hoboken, spannend en leerrijk omdat je dan beseft dat je eigenlijk zoveel niet weet en ervaart dat het vrouwelijk schoon nog slimmer is dan zij er uit zien en fel hun man staan.
Met een fles wijn onder mijn arm als prijs ben ik naar huis getrokken in gezelschap van mijn vrouw en den Raf. Als sardientjes in een doos zaten wij gedurende een half uur in het droge op de tram om dan rustig met de trein via Brugge naar Roeselare te sporen. We hadden wat pech - wat zelden gebeurt (?) - het treinverkeer had vertraging zodat wij na drie uren reizen om 20 uur thuis landden.
Toch was er voor de prijs van een seniorenticket heel wat treinamusement te beleven. Met Raf als bijzit heb je geen MP3-speler nodig.
Het snel oplossen van de kruiswoordraadsel en de sudoku in het treinblad Metro als een bijkomende test op mijn intelligentie bevestigde mijn overtuiging dat een HBK-quiz tienvoudig meer hersenkronkels van zijn publiek vergt dan de Metro van zijn lezers. Er restte nog ruim de tijd om mijn medereizigers te scannen ( volgens onze quizmaster een microtone uitvoeren).
Zou die een lerares zijn, zou dit een bankmanager zijn , wiens mobieltje speelt er nu , naar welke schat zou hij aan het mobielen zijn, uit welk land komt die zwaarlijvige kleurlinge, wie van de twee is de moeder en wie zou de dochter zijn ? Zoveel vragen spelen in mijn hoofd dat ik niet weet welk station we voorbij rijden. Gelukkig heeft Raf gezien dat het Hansbeke is.
Hansbeke, dat is het dorp van collega Gilbert Demuyter. Meteen werd in mijn hersenen een link gelegd naar de tijd dat wij voor het personeel en agenten samen een rally organiseerden. " Waar is de tijd van de HBK- rally in dit mooie Meetjesland ? zei ik.
En waar is de tijd, repliceerde mijn bijzit van de HBK-Quiz op de incentiv-reis naar de Moezel voor de ster-agenten.
Als quizmaster had ik als eerste prijs aangekondigd: Drie dagen wenen. Het werd een heuse strijd voor de fel begeerde prijs.. Toen uiteindelijk aan de winnaar de prijs moest overhandigd worden kwam een tas met drie kilo ajuinen te voorschijn, genoeg om drie dagen te wenen.
Gelukkig heb ik geen slagen gekregen. Er werd alleen maar (groen) gelachen en de winnaar kreeg toch nog een krat heerlijke Moezelwijn.
Morgen is het Sinterklaas. Het is alsof dat het gisteren was dat ik op een personeelsbijeenkomst samen met mijn twee zwarte pieten voor mijn collegas en chefs voorlas uit het grote rode zondeboek.(zie foto).
Zonde! Mijn pieten hadden de ganse kleedkamer in het hotel bevlekt met het schoensmeer waarmee ze werden ingewreven
Waar is die tijd ?!
Wij zijn weer in Roeselare aangekomen. De tijd van een treinreis al duurt die langer dan verwacht is nog te kort om al onze herinneringen op te halen.
Voor meer HBK-frivoliteiten klik onderaan op "1992 Adieu HBK", onderaan de HBK-fototo.
|
http://blog.seniorennet.be/gerdi/archief.php?ID=53
Doornik, een franstalige vlaamse stad (want Doornik was in het Graafschap Vlaanderen), heeft de Onze-Lieve-Vrouw van Vlaanderen ("Notre-Dame Flamande") als patrones.
We hebben een schone schrijn en een grote Processie voor Haar.
Tot ziens!
