Na het ontbijt is Kris rond een uur of tien vertrokken. Ik heb hem nog gezegd dat hij in Oostenrijk best een wegenvignet koopt, er is daar strenge controle op. Het vignet moet zichtbaar moet zo geplakt zijn dat het zichtbaar is. De aanwijzingen hoe en waar het moet geplakt worden staan op het vignet. Maar, Kris plakt niet graag iets op zijn scherm van de motor en al zeker geen vignet dat je er met geen enkel middel nog af kunt krijgen. Toch nog maar eens gezegd om het vignet op de wettelijke manier aan te brengen om zo een eventueel proces te ontlopen. Nadat Kris vertrokken is stap ik via de oude kettingbrug naar de overkant van de Donau. Van daaruit neem ik het kabeltreintje naar de burcht van Boeda. Onderweg een paar leuke foto's gemaakt.
Boven in de burcht aangekomen begint er juist een optreden van een muziekgezelschap uit Stavanger (Noorwegen) Het is jammer dat ik geen film op de blog kan zetten. De muziek was zo goed dat ik alleen maar film heb van het optreden van deze groep. Op een foto heb ik namelijk weinig geluid he. Heb wel een foto van de groep genomen toen ik ze tegenkwam richting bus.
Opeens klinkt er tromgeroffel op de burcht, het is tijd voor de afwisseling van de wacht. Met heel veel show wordt dit uitgevoerd, er worden korte maar krachtig gegeven bevelen gegeven en in een strak tempo gemarcheerd. Ook dit is gefilmd dus geen foto's van dit gebeuren. Wel talrijke foto's van de prachtige gebouwen op deze burcht. Te veel om ze allemaal op de blog te zetten
Ondertussen is het 14 uur geworden en is het tijd om op de Hop On Hop Of bus te springen. Ik heb nog tijd voor een lekker ijsje 0,50 per bol. Ik spendeer hier mijn laatste Florinten aan. Geen probleem, want je kunt hier overal met Euro's betalen. Bij een halte aan de Donau verlaat ik de bus om aan een rondvaart op de Donau te beginnen. Vanop de Donau krijg je een heel andere blik op de gebouwen, weer de nodige foto's natuurlijk. De mooiste vind ik echter de foto van het Hongaarse parlement. Het is die foto die op de blog staat.
Om 14u30 zet de rondvaartboot een groepje af waaronder ikzelf af op een eiland in de Donau. Althans en eiland volgens de folder, ik vind het geen eiland want het is met een grote brug verbonden met het vaste landgoed zal later blijken. Het eiland is ongeveer 1 km lang.
Als we van boord gaan krijgen we een pasje mee om terug aan boord te kunnen komen. Op het pasje staan de tijden wanneer de boot terug aanmeerd aan het eiland. In ons geval 16u30. Ik heb dus twee uren om het eiland te verkennen. Van het eilend is één groot park gemaakt Er staan diverse speeltuintjes voor kinderen en er zijn mooie wandelpaden aangelegd. Na een uurtje begin ik toch wel dorst te krijgen, het is ondertussen 29 graden geworden dus een flesje water zou wel smaken. Op een mooi terras bestel ik wat te drinken maar vraag eerst voor alle zekerheid of ik met Euro's kan betalen. De ober kijkt me aan of dat ik gevraagd heb om me naar de maan te brengen. Euro's mijnheer, daar kan geen sprake van zijn. Oei denk ik, een probleempje. Geen drinken maar ook geen eten. Er blijkt ook geen wisselkantoor op het eiland te zijn. Niet plezant, ben al aan het wandelen sedert deze morgen 10 uur en dit met als enige voeding een ijsje en een flesje water in de burcht. Toch nog maar wat rond gewandeld en een paar druivensuikertjes genomen. Helaas helpen die niet veel om de dorst te lessen. Bij een lief oud vrouwtje aan een kraampje probeer ik nog eens om een flesje water te kopen. Euro's waren geen probleem als het munten waren. Oei, wel een probleem, een flesje water kost 300 Fl. is 1 euro. Ik heb 70 eurocentjes in mijn zak plus nog een paar waardeloze Hongaarse muntjes. Blijkbaar zag ik er zeer dorstig uit want ik keeg van deze vriendelijk oude dame een flesje plat water. Hoe lekker kan een flesje water zijn! Ondertussen is het tijd geworden om naar de opstapplaats van de rondvaart boot te gaan. Toen ik er aan kwam stond er al een groepje van een tiental mensen. Het is 16u15 en nog flink warm. 16u45 nog geen boot. 17 uur nog geen boot, de helft van het groepje is dan te voet doorgegegaan. Om 17u15 nog steeds geen boot, ik beslis ook niet langer meer te wachten. Ik verrek van de honger en dorst. Ben ik nu blij met die brug, kan ik tenminste van het eiland. Het is nog redelijk warm en na een hele dag wandelen staan er nu opeens weer 7 kilometer wandeling te wachten. Om 18u30 ben ik eindelijk in het centrum en kan ik Florinten uit de muur halen. Maar zo als ik er nu uitzie kan ik onmogelijk gaan eten. Het zweet loopt in beken van mijne kale kop, mijn kleren plakken aan m'n lijf en zijn doordrenkt van het zweet? Om 18u45 ben ik in het hotel en kan ik een frisse douche nemen. Om 19u15 zit ik aan een heerlijke maaltijd op een terras met zicht op de Donau. Alle leed is vergeten.
Drie dagen Boedapest is voor mij genoeg geweest. Ik hunker naar mijne Guzzi en naar minder lawaai. M'n schoenzolen zijn voor de helft versleten en de blaren op mijn voeten zijn niet te tellen. Morgen verlaat ik de Donau even om de stilte en oneindigheid van de Hongaarse Poesta in mij op te nemen.
Ik heb een smsje van Kris gekregen; hij is opgepakt in Oostenrijk 65 boete omdat het wegenvignet niet opgeplakt was. Hij had het vignet toch maar in zijn zak gestoken. :-x
Reacties op bericht (2)
11-05-2013
Met de motor op reis
Ha ha, daar heeft Kris niets van gezegd van die boete in Oostenrijk. Je hebt wel wat afgezien op dat eiland ( honger en dorst ) maar die kilometers stappen zal ook wel goed doen, op zo'n moto zit je toch maar op je ..... (sorry, dat zal ook vermoeiend zijn). Ik stond een beetje achter met het lezen en foto's bewonderen van de blog ( had het wat te druk vorige dagen ). Mieke
11-05-2013 om 10:58
geschreven door Mieke Seeuws
10-05-2013
Blaren
Guzzi, moet een motard niet uren op zijn zadel zitten in plaats van uren op het asvalt met alle gevolgen van dien!!
