04/09/13 Tot mijn grote geluk blijft het mooie weer aanhouden. Als je dan graag met een motor rijdt, en als je dan ook nog eens een motor in de garage hebt staan, dan kan de pret niet op natuurlijk. Ik heb al en paar jaar het plan om naar de Vogezen rijden met name Bussang al waar de bron van de Moezel ligt. Volgens mij moet het en mooie route zijn om de Moezel af te rijden tot Koblenz waar de Moezel in de Rijn komt. Van de bron tot de Rijn is het ongeveer 560 km. Door omstandigheden is dit verschillende keren uitgesteld. Nu met dit late zomerweer en de gezondheid die redelijk is kon ik natuurlijk niet thuis blijven. Ik kon ook het gehuil en gestamp van de Tri niet meer aanhoren, hij moest naar buiten. Vandaag dus, om half acht gestart met een frisse 13 graden. Het verwarmde Gerbing vest heeft met deze temperatuur geen probleem, aan het knopje draaien en het lichaam wordt heerlijk verwarmd. Het landschap is nog in mistflarden gehuld, dit samen met de zon die er redelijk aan het doorkomen is geeft mooie beelden. Het is dan ook weer vanaf de eerste kilometers genieten. Niet zo rond Antwerpen en Brussel waar je natuurlijk in de onvermijdelijke files terecht komt. Met de glimlach nemen we dit er bij.

Na 500 saaie autosnelweg kilometers, wat heet saai, ben blij dat ik op een motor zit, komen we in de Vogezen aan. Prachtig weer, heldere strakke blauwe lucht en een graadje of achtentwintig. Al redelijk snel is er een beklimming van het eerste colletje. Col  De La Croixdes Moinats. 891 m hoog. Eindelijk kan ik eens bochten rijden met de Tri. Op de reis naar de Baltische Staten is daar weinig van gekomen wegens kaarsrechte wegen. Het is toch wel wennen met de Tri. Vooral de snelheid tegen over de Guzzi is niet te onderschatten. Ik ga echter nog niet vol uit wegens te mooie vergezichten. Na de afdaling rijden we door het mooie La Bresse, Cornimont, Ventron, Kruth en Oderen waar col d’Oderen ligt te wachten ook niet hoger dan een 850 m. Aangezien de weg over dit colletje omzoomd is door bossen kan ik me hier wel concentreren op het motor rijden. We gaan hier dan ook volle bak om eens echt te voelen hoe de Tri zich in de bochten gedraagt. En, bochten waren er hier. Zelfs van die schroeven die redelijk verrassend op je af komen zodat ik ook het remsysteem moest/kon testen. De conclusie is dat de Tri geen krimp geeft, volgens mij moet ik ver over mijn limiet gaan om de Tri in moeilijkheden te brengen. Elke bocht wordt keurig strak gereden, ik kan doen wat ik wil Tri wijkt geen millimeter van zijn lijn. Heerlijk rijden is het.

Om14u45 uur staan we aan de bron van de Moezel in Bussang. Er staat een bordje dat dit de bron is dus het zal wel waar zijn. Er komt echter minder water uit dan de waterval van Coo, daar komt tenminste nog een emmertje per minuut naar beneden. Hier geen druppel, de bron staat zo droog als een ……………..zelf in te vullen. Er loopt van af de bron een mooi weggetje, dat uit komt in het centrum van Bussang. Ik vind het nog te vroeg om in een hotel te gaan zitten dus wordt de toer van de Moezel op Garmien gezet. We rijden nog een uurtje over goede wegen en door mooie landschappen om rond 16 uur in Rupt-Sur-Mosel aan te komen. Een grote kerk en dertig huisjes. Hier vinden we onderdak in het Hotel du Centre. Het terras is er klein maar de pint groot en fris meer moet dat niet zijn.  We hebben vandaag precies 590 km op de teller gezet. Als alles volgens plan verloopt krijg ik morgen heel de dag het gezelschap van de Moezel.

05/09/13 Eindelijk heb ik eens van de geroemde Franse keuken kunnen proeven. Gisterenavond een fantastische maaltijd voorgeschoteld gekregen. Tagliatelle met een gesneden eendenborst en een overheerlijke saus. Het voorgerecht was een heerlijke salade en het nagerecht een fantastische chocolademousse. Het ontbijt zullen ze in Frankrijk nooit leren dus daar gaan we het verder niet over hebben. Het weer is zoals bij jullie, ook hier hoef ik het verder niet over te hebben. Wat heb ik een prachtige route gereden vandaag. Echt het authentieke Frankrijk gezien. Dorpjes waar de tijd is stil blijven staan. Prachtige weggetjes met amper verkeer. Ik heb veel werk gehad met de route voor te bereiden. Reisgidsen geraadpleegd en met een vergrootglas de kleine weggetjes gezocht op de Michelin kaarten. Regelmatig terug aangepast en dan maar hopen dat het inderdaad een mooie route gaat zijn. Wat ben ik blij dat ik er zo veel werk van heb gemaakt. Het plezier dat ik er nu aan beleef maakt dat die moeite niet voor niets is geweest. In Epinal liggen veel bruggen over de Moezel mooi maar helaas ook afschuwelijk lelijke. Als we Touls naderen verlaten we de route om het oude stadsgedeelte te bezoeken. Het is zeker de moeite, alhoewel, een klein kommetje zwarte koffie met niets erbij € 3,00.  Rond 13 uur zijn we in Pont a Mousson. Een gezellig stadje met diverse terrasjes rond het plein. Het is de hoogst tijd voor de insuline spuit en een hapje. Aangezien ik de terrasjes hier ken van een vorige reis moet ik niet zoeken om een gezellig en betaalbaar terras te vinden. Een heerlijke Croq en een goeie kom koffie meer moet dat niet zijn. Nog een liter of vier water gaan halen en we zijn weer vertrokken. De Moezel is in Frankrijk niet te vergelijken met het stuk dat door Duitsland loopt. In Duitsland is het natuurlijk ook mooi maar het stikt er van de toeristen, op de wegen is er veel meer verkeer en het is allemaal op het toerisme gericht. In Frankrijk niets van dit alles,  het is er veel authentieker gebleven, rustiger en ongelooflijk mooi. Talloze sluisjes op het Moezelkanaal waar door de pleziervaart gretig gebruik van gemaakt wordt. Je hebt geen grensovergang nodig om te weten dat je Frankrijk uit bent gereden. Het eerste stuk in Luxemburg valt wat tegen. Het moment om wat kilometers op de teller te krijgen. Eens we wat verder in Luxemburg zijn is er  wel een grote verandering. De Moezel is er breed, statig en bevaarbaar. Op de hellingen zijn er de druiven dit zal kilometers aan een stuk zo blijven. Van druiven was in Frankrijk geen sprake Zo heeft dus elk stuk van de Moezel zijn charme. Om 16u30 zijn we in Duitsland hoogste tijd om een hotel te zoeken. Het eerste hotel dat we tegenkomen is goed van prijs en ligging (zicht op de Moezel) ik blijf hier dan ook overnachten. Na 310 km zijn we in Langsur aangekomen. Na het eten wordt de dag afgesloten met een wandeling langs de Moezel terwijl de zon langzaam onder gaat. Hoe de laatste 203 km naar Koblenz zullen zijn zal ik jullie morgen kunnen vertellen. (bij leven en welzijn natuurlijk en internettoegang))

06/09/13 Ongelooflijk, maar het was in het Midden-Oosten gemakkelijker om op internet te geraken dan hier in Frankrijk en Duitsland. Ik snap niet dat dit in 2013 nog mogelijk is. Ik heb twee keer in de verschillende hotels gevraagd of er internet aanwezig was, het antwoord was in beide hotels geen probleem. Maar er was met geen mogelijkheid op het internet te geraken.

Na een degelijk ontbijt zoals we dat gewend zijn in Duitsland vetrekken we voor de laatste 220 km langs de Moezel. Het is maar 13 graden bij het vertrek dus de verwarming wordt weer aangezet. De beste aankoop van mijn motorkleren is zeker het Gerbingvest. Heerlijk als je bij wat mindere temperaturen dit vest kunt verwarmen. De Moezelvallei in Duitsland is volgens mij door iedereen gekend. Cochem wordt alle weekenden overspoeld door toeristen en motorrijders. Je rijdt door het dal naast de Moezel tot in Koblenz waar de Moezel in de Rijn stroomt. Aangezien het seizoen op zijn einde loopt was er weinig verkeer zodat we de snelheid er goed in konden houden. Tussen de dorpjes is de maximum snelheid 1OO km per uur wat prettig rijden is op deze bijzonder mooie baan. In Cochem is het tijd voor de middagpauze, eten en drinken een sigaartje en we kunnen er weer tegenaan. Rond 12u30 komen we in Koblenz aan. Via veel omwegen wegens wegwerkzaamheden kom ik op het punt waar de Moezel in de Rijn stroomt. Het is hier over de koppen lopen van de toeristen. Aangezien ik hier al verschillende keren ben geweest zet ik de Tri ergens in een hoekje zodat ik een paar foto’s kan nemen. Dit was echter niet naar de zin van ene smurfparkeerwachter. Hij sommeerde mij om onmiddellijk het voertuig te verplaatsen. Ik stribbelde nog wat tegen, het is maar voor twee minuten maar hij had er geen oren naar. Als ik de Tri niet zou verplaatsen ging hij een boete schrijven. Ikke de Tri op een officieel parking gezet, dit was nog niet voldoende moest een parkeerticket kopen. Hallo, mijnheer smurf, waar moet ik dat ticket dan leggen? Steek het maar ergens tussen was het antwoord. Ja, sorry mijnheer smurf als ze dan mijn gekochte ticketje pikken dan heb ik alsnog een boete aan mijn been. Mijnheer de motorrijder, doe alstublieft niet zo dom, u scheurt het bovenste deel van uw ticket en houd dit bij u als bewijs dat u een ticket hebt gekocht. Als u een boete zou krijgen kunt u hier mee bewijzen dat u en ticket hebt gekocht. Dank u mijnheer smurf, ik zal er ver mee komen als ik een boet opgestuurd krijg naar België. Mijnheer de motorrijder, u bekijkt het maar, goedendag. Toch maar een ticket gekocht, om de Tri gelegd en er een foto van genomen. Ondertussen is het 13u30, ik was van plan om langs de Rijn terug naar huis te rijden (605 km) maar de goesting was er niet meer. Ben dan ook rechtstreeks van Koblenz naar huis gereden. Weer en mooi reisje tot een goed einde gebracht.