04/08/13 Het verlof is begonnen. En, we zijn er goed in.
Uitslapen, uitgebreid ontbijten en op het gemakje door het golvend landschap
van Litouwen rijden. We hadden gisterenavond een roerei besteld bij het
ontbijt, aan de ontbijttafel wachten we, en nog een beetje wachten en dan toch
maar gaan eten. Er was keus genoeg in allerlei toespijzen. Boterhammetjes
geroosterd en lekker gegeten. Terwijl we aan onze laatste hap bezig zijn worden
er twee ongelooflijk grote potten op tafel gezet tot aan de rand gevuld met
roerei. Kees kijkt naar Theo, Theo naar Kees, samen bekijken we die twee potten
die precies staan te grijnzen. Theo had echt al goed gegeten en zegt; niet voor
mij he. Kees heeft met heel veel moeite de pot leeg gelepeld. We kunnen niet
zeggen dat we met honger moeten vertrekken. De maximum snelheid wordt niet
overschreden, ten eerste we hebben daar geen reden voor en ten tweede stikt het
van de controles. Wat valt er over Litouwen te zeggen? Niet veel! Er is
onderweg eerlijk gezegd geen bal te zien. Het landschap is golvend de wegen
zijn goed maar zodra je van een hoofdweg gaat is de weg onverhard met als
gevolg dat je in een verschrikkelijke stofwolk rijdt. Waarom gaan jullie daar
dan naar toe zullen de lezers zich afvragen. Het antwoord hier op is eigenlijk
heel simpel. We willen de Baltische Staten bezoeken en liefst met de motor. Dat
kan maar op één manier, je moet er naar toe rijden en zien wat het wordt. De
Alpen, Ardèche, het zuiden van Frankrijk, als je daar naar toe rijdt dan weet
iedereen dat het daar mooi zal zijn. Het is niet voor niets dat er in de zomer
reusachtige files zijn op de Franse wegen. Dus wij rijden naar de Baltische
Staten en zien wel wat er op ons afkomt. We maken plezier, we hebben lekker eten,
roken als turken en rijden met de motor en het is heerlijk weer.
Rond 15 uur komen we in Vilnius aan. Niet zonder slag of
stoot hebben we het hotel gevonden met dank aan onze lieftallige Garmien.
Garmien ondertussen werkelijk onmisbaar geworden, we hebben wel eens ruzie maar
het is altijd direct bijgelegd. Dat is eigenlijk heel simpel je drukt op een
knopje en ze zwijgt. Na de verfrissende douche weet Garmien ons te vertellen
waar we geld uit de muur kunnen halen. Geen probleem, binnen tweehonderd meter
hadden we er één. Jammer dat het niet werkte. Een taxi aangehouden, met heel veel
moeite (chauffeur spreekt enkel Pools) uitgelegd dat we naar het oude
stadsgedeelte van Vilnius wilden maar dat we eerst geld uit een automaat
moesten halen. Ook dat is goed afgelopen, maar zo als in veel landen de eerste
taxi rit betaal je altijd te veel. In Vilnius stikt het wel van de toeristen,
en met reden het is hier zeker de moeite om een verlengd weekend te blijven.
Aangezien we toch de toerist uit aan het hangen zijn stappen we op een
toeristen bus om Vilnius te gaan bezichtigen. We krijgen een koptelefoon, die
met heel veel moeite van de chauffeur tot leven wordt gewekt. Onderweg wordt in
het Engels heel de geschiedenis van Vilnius uit de doeken gedaan. Het enige
nadeel aan Vilnius vinden wij dat de bezienswaardigheden ver uit elkaar liggen.
Het is niet te doen om die te bezichtigen met een stadswandeling zoals bv. in
Boedapest. Zeker niet als je maar een halve dag de tijd hebt. Na de toer is het
tijd om de dorstigen te laven. We moeten echt niet zoeken naar een gezellig
terras want het stikt hier van de terrasjas, het is een heerlijke zomeravond en
met een halve liter Grimbergen voor onze neus is het prettig vertoeven. Zeker
wanneer op het plein een jeugdorkest de sfeer er inbrengt met goede muziek. Na
nog een Grimbergen tot ons genomen te hebben is het tijd om te gaan eten. Ook
dat is geen probleem, heerlijk was het. Onder het genot van een paar glazen
Pastis lossen we ook nog de wereldproblemen op. Na middernacht brengt een
Engelstalige sympathieke taxichauffeur ons naar het hotel. We betalen de helft
van het bedrag dat we aan de eerste taxi hebben gegeven.
Morgen zitten we in Letland.





|