15/08/13 Heerlijk maar echt heerlijk geslapen. Is niet moeilijk bij jou zegt Theo, je slaapt maar een paar uurtjes per nacht. Ik vind het nogal mee vallen. Gisterenavond om 24 uur in bed gekropen wegens verschrikkelijk klooien om de foto’s op de blog te krijgen. Deze morgen om 05u45 opgestaan rap een douche genomen en dan naar buiten om te genieten van de opkomende zon en de stilte. Boven de Elbe hingen mistflarden die door de opkomende zon werden gekleurd. Zwaluwen komen in de Elbe drinken en hier en regelmatig springt er vis uit het water om een mug bij zijn lurven te nemen. Puur genieten is het zo vroeg in de morgen. De Tri staat te druppen van de dauw die er op ligt. Met een handdoek(niet van het hotel) wrijf ik hem zoals elke morgen droog. Binnen de kortste keren staat hij heerlijk te blinken in de ochtend zon. Een laatste keer de bagage inpakken en het is tijd voor het ontbijt. De tafel staat gedekt inclusief een gekookt eitje. Sms’je naar Theo met de vermelding dat het eitje klaar staat, met zicht op de Elbe nuttigen we het ontbijt. Om negen uur zijn we weg onder en stralende zon voor een tamelijke zware dag. Zestig kilometer binnendoor en de rest van de dag in het helse verkeer op de Duitse autosnelweg. Bij het eerste benzinestation dat we tegenkomen worden de tanks gevuld. We spreken af dat we na elke honderd kilometer stoppen. Eerste honderd kilometer sigaren stop, tweede honderd kilometer een tankstop. Het blijkt te werken, de stops breken de eentonigheid van het rijden op de autosnelweg. Het is razend druk, met veel vrachtverkeer. Op de stukken waar geen snelheidsbeperking is wordt er op de linke rijstrook onverantwoordelijk hart gereden. Het is voorduren in de spiegels kijken om niet verrast te worden door de snelheidsduivels van de linkse rijstrook. Van ontspannen rijden is hier geen sprake. Aan de onvermijdelijke wegenwerken belanden we een paar keer in een file. Gelukkig wordt er plaats gemaakt en kunnen we telkens tamelijk vlot door de file rijden. Een ongeval met twee vachtwagens zorgt ook nog even voor wat oponthoud maar ook hier kunnen we vrij vlot doorrijden. We nemen de tijd om een fatsoenlijke middagpauze zodat we op ons gemak kunnen eten en een koffie drinken. Het is even schrikken van de prijzen ongeveer maal vier dan wat we de laatste dagen gewend waren. De vriendelijkheid aan de kassa was een verademing na de norsheid van de laatste dagen. Ondertussen is de temperatuur opgelopen tot en aangename 24 graden, we gaan dan ook volop voor de zomerkleren.

Iedereen die mijn reizen een beetje volgen vragen zich nu natuurlijk af, en de regen waar blijft de beruchte regen die er op elke reis nog geweest is? Maak je geen zorgen, een kilometer of vijftig voor de Belgische grens krijgen we opeens de volle laag? Het is niet te geloven veertien dagen prachtig weer en in het zicht van de stal moeten we toch nog een klets water incasseren. Op de eerst volgende parking stoppen we om de regenkleding aan te trekken. Ik begin onderhand te geloven dat er een soort wezen bestaat die mij telkens als ik op reis ben met mijn pietje aan het spelen is. We rijden amper tien minuten met onze regenkleding aan en het is poeier droog. Niet alleen poeier droog ook de temperatuur stijgt langzaam maar zeker van een frisse achttien graden naar vier tot vijfentwintig graden. Een heerlijke temperatuur om in zomerkleding te rijden! We zien het niet meer zitten om ons nog eens om te kleden voor die laatste honderd kilometer en rijden in één ruk naar Ham. Theo heeft vandaag precies 634,4 kilometer gereden. Als Kees thuis is staan er voor vandaag exact 728,5 kilometer op de teller. Het was dan ook ondanks de regelmatige pauzes een vermoeiende rit. DE leeftijd zal er ook wel voor iets tussen zitten. We worden ouder en beginnen het te voelen.

Was deze reis de moeite waard om te ondernemen? Zeker wel om verschillende redenen. Reizen zijn altijd de moeite waart mits een goede ingesteldheid van de reizigers. Je kunt pas een mening vormen over en land wanneer je er geweest bent, er wordt in geen boek zou hard overdreven als in een reisgids je moet er dus geweest zijn om te oordelen. Het verrassende, het boeiende, de saaiheid, de bevrediging van de nieuwsgierigheid, het motor rijden, het zien, ruiken en proeven van de bezochte landen, dat is reizen. Het doel van deze reis was de Baltische Staten ontdekken, wat ons betreft zijn we daar in geslaagd. Met en weekje langer hadden we meer mogelijkheden gehad, maar de essentie van deze reis hebben we gehad. We kunnen een oordeel vormen over deze landen, een zeer goed oordeel zelfs. Meer moet dat niet zijn. Theo, weer maar eens bedankt voor het gezelschap, de discussies, de lach salvo’s en vele andere leuke en minder leuke ervaringen van deze reis.

Het motor seizoen loopt ten einde, het zal voorlopig stil worden op de blog. In de winter sparen om in de zomer mijn allerliefste hobby te kunnen uitoefenen, reizen, reizen en nog eens reizen. Het vertrek van de eerstvolgende grote reis (bij leven en welzijn natuurlijk) zal 01/05/2014 zijn. Het plan is om een reis rond de Zwarte Zee te maken. Vertrekken in Essen om in Odessa de toer rond de Zwarte Zee te starten . Zes weken, ongeveer 12.000 kilometer en natuurlijk weer te volgen op deze blog. De voorbereiding voor deze reis zijn al gestart.

Dank aan de lezers van de blog en de reacties die ze geplaatst hebben.

15-08-2013 om 23:40 geschreven door Ludwina