|
02/05/14
Piepklein kamertje , ongelooflijk slecht geslapen en dikke regendruppels tegen het raam. Hoera de Kees is weer weg. Toch nog een lichtpuntje, het late ontbijt was goed. De motors stonden onder een soort afdak weliswaar achter slot maar het was maar zo zo. Tot onze verbazing rekende de hotellier 5 euro per motor voor de stalling. Al bij al was het negen uur voordat we konden vertrekken onder een zwaar bewolkte hemel geen regen maar zeer fris. Garmien zag het ook niet zitten en liet me wat sukkelen om uit het stadje te geraken. Eenmaal op de goede weg reden we fluks aan de wettelijke snelheid van 130 km per uur nar Slovenie. Een tamelijke rit van 680 km. Af en toe vielen er nog wat druppels maar al bij al is het goed mee gevallen.
Aan de grens van Oostenrijk plakken we ons eerste wegenvignet op de ruit (4,90 euro). Als we Oostenrijk binnen rijden is het weer helemaal opgeklaard en rijden we met een aangename temperatuur van negentien graden over en perfect wegdek. De slechte nacht en de regen zijn we weeral vergeten . Bij één van onze rustpauzes klaagt Armin dat ik te snel wil vertrekken. Ik zeg hem dat ik niet snap dat zo’n snotneus die ouwe zak van een Kees niet kan volgen. Hij kon er mee lachen en we zijn dan toch maar vertrokken.
Bij de volgende stop gebeurd er iets raars. Ik ben al veel op reis geweest en heb toch al het één en ander gezien maar wat ik nu zag heb ik van mijn leven niet gezien. Ik ben een slokje aan het drinken en zie dat Armin zijn zakmes boven haalt. Nieuwsgierig bekijk ik van op een afstandje wat hij daar mee van plan is. Mijn ogen werden zo groot als theeschotels toen hij zijn onderste gebit uit zijn mond haalde en dit begon af te schrapen met zijn zakmes. Hele krullen schraapte hij van het gebit. Vol verbazing vraag ik waarom hij dat doet. Laat jullie fantasie werken en los deze vraag op. Ik zie met plezier de antwoorden tegemoet, komt er geen reactie op dan zal ik in de loop van volgende week het antwoordt geven.
Ondanks dat we een wegenvignet hebben gekocht moeten we nog een paar keer peage betalen in Oostenrijk. Eigenlijk niet te verwonderen want ik denk dat we alles bij elkaar en kilometer of dertig door tunnels hebben gereden. In de langste tunnel liep de temperatuur op tot 27 graden.
Aan de grens met Slovenie wordt het tweede wegenvignet op de ruit geplakt (7,50 euro)Indien we dit in elk land dat we doorrijden moeten doen is de ruit van de Triumph te klein. Ondertussen is het al tamelijk laat geworden het is dan ook bijna half zeven als we in het hotel aankomen.
We zitten nu in Ptuj een mooi stadje dat aan de Drava ligt. Inschrijven en snel douchen. Als we alle twee in onze onderbroek staan komen we tot ontdekking dat er geen zeep en handdoeken in de badkamer aanwezig zijn. Terug aankleden en in mijn welgekende brabbel Engels het nodige gaan vragen. Na de verkwikkende douche wandelen we naar het stadje voor ons avondmaal en het half litertje bier. We eten op het terras en worden bediend door een vriendelijke ober. Ik ga nu niet elke dag een foto van wat we eten op de blog zetten maar dit wil ik laten zien zodat jullie weten wat je hier krijgt voor twintig euro. Terwijl we aan onze pint zitten te lurken komt er een meneer het terras op haalt een kabeltje en een gsm uit zijn zak steekt heel de boel in en stopcontact aan de muur , bestelt een koffie en is weg als zijn gsm is opgeladen. Mooi om te zien. Het is bij halftien als we terug op de kamer zijn, het verslag van gisteren op de blog zetten, het verslag van vandaag schrijven en gaan slapen. Zo is er weer een einde aan een tamelijk zware maar plezante dag gekomen.
|
groetjes gerarke
