12/05/14 Laatste dag in Nessebar.
Gisterenavond tot mijn spijt in een ander restaurantje gaan eten, belachelijk duur en een matige kwaliteit van eten. Stom want ik had eigenlijk een goed restaurantje gevonden de avond hiervoor. We gaan samen ontbijten in het restaurant waar we ook vanavond gaan eten. De prijzen zijn er goed en eten is er goed te doen. Na het ontbijt een wandelingetje, Armin gaat terug naar zijn kamer terwijl ik nog een terrasje doe. Heb tijdens de wandeling eindelijk uitstekende sigaren gevonden en geniet met volle teugen van het weer, het uitzicht, een thee met honing en mijn fantastische sigaar. Na het terrasje ga ik naar de kamer om de traditionele postkaart te schrijven voor het diabetescentrum. Mails nagekeken en na een uurtje heb ik het hier weer wel gezien. Ik ga een postkantoor zoeken om de briefkaar te posten. Kom weer in enkele straatjes waar ik nog niet geweest ben en neem nog wat foto’s. Ik verlaat het bovenste deel van Nessebar en ga naar het water.
Beneden aan het water is er een grote bedrijvigheid op de bootjes die met de toeristen rondvaarten doen. Er wordt gelast, geschilderd en gepoetst zodat alles op punt staat om de horde toeristen die hier komen op te vangen. Aan de waterkant zet ik mijn fototoestel op een steen met de zelfontspanner aan om een soort selfie te maken. Redelijk gelukt hoewel de horizon niet helemaal horizontaal is. Op een pier zie ik diverse vissen juist onder de waterspiegel zich tegoed doen aan één van de talloze dode sardien die hier in het water liggen. Hier en daar kruipt er een krab tussen de stenen. Een paar zwanen profiteren van het goede weer om hun veren te poetsen.
Ik kom een mooie koperen maquette van Nessebar tegen terwijl ik over de dam wandel die Nessebar met het vaste land verbindt. Er vaart een vissersboot binnen die zijn lading komt lossen Hij heeft een dertigtal bakken en een tiental zakken barsten vol met een soort wulken gevangen. Ik vraag en krijg toestemming om wat foto’s te nemen. Geen vijf minuten na het afmeren van de vissersboot rijdt er een camionette op de kade. Er wordt en weegschaal weggezet en het lossen kan beginnen. Jammer genoeg hadden ze niet graag dat ik hier foto’s van nam. Onderweg naar boven kom ik voorbij een cremerie en de verleiding is te groot om er zomaar voorbij te lopen. Er liggen diverse soorten heerlijk schepijs, even maar niet aan de suiker denken. Ik bestel drie bollen(gemengd chocolade en vanille) in een grote wafel. Die mens pakt een schep waarvan ik dacht dat hij er een takel voor nodig had om het uit het ijs te krijgen. Na twee scheppen was de wafel boordevol en roep ik dat het wel voldoende is. Tot mijn verbazing wordt hier het ijs niet per bol verkocht maar per honderd gram. Nu begon ik die reuze schep te begrijpen. Het kwam er op neer dat ik met een wafel stond waarin 247 gram ijs zat. Ik kan jullie verzekeren dat dit een massa ijs is. Ik moet dan ook eerlijk bekennen dat het de eerste keer van mijn leven is dat ik een paar bolletjes schepijs niet op krijg. Na een half uurtje neem ik nog een lekker koel glas bier op een terras met zicht op de zee. Terwijl ik daar zit zie ik dat er een weersverandering op komst is. Het is hier nog windstil en warm maar de zee wordt zeer woelig. Dat is geen goed teken. Na het pintje is het de hoogste tijd om de kamer op te gaan zoeken. Het is bij vier uur als ik op de kamer arriveer. Suiker gemeten en insuline gespoten mijn waarde stond op 345 dit is natuurlijk veel te hoog. Ik ga mijn boeltje bij elkaar zoeken en inpakken. Vanavond op tijd naar bed om morgen fris te kunnen vertrekken. We rijden naar Neptun voor een overnachting nog steeds in Bulgarije en aan de Zwarte Zee.
Nog even een woordje van dank aan de talrijke blogvolgers. In de categorie reizen van Seniorennet staat de blog op de vijfde plaats in de top twintig van de meest gelezen blogs. De blog staat vermeld onder de naam Guzzi.

Helaba Theo, als je op pensioen bent heb je tijd om korte ritjes te rijden van 260 km he. Ik ben eens met een hardwerkende zelfstandige in bijberoep, vertaler, tolk en leraar weg geweest. Acht weken 12.000 km niet te doen man.

13-05-2014 om 18:20 geschreven door Kees

Daar wille kik ook wel eens rondtoeren. Heel rustig, heel mooi. Dat is idd écht genieten. De wegen zien er ook treffelijk uit. En als dan het eten nog goed is (en over de sigaren wil het niet hebben, die MOETEN goed zijn! ;-)

Sèg, Neptun opgezocht: tegen dat gulder gulder moto's gestart hebben, moeten jullie die al terug stilleggen: dat ligt vlakbij Nessebar!

Allez, prettige voortzetting van de reis en asap tot wederhoren,

gr

th.

13-05-2014 om 08:00 geschreven door theo flebus