13/05/15 Onverwachts zitten we in Roemenië.

Geen avond eten gisteren, de suikerspiegel stond nog te hoog van het ijsje. Vroeg gaan slapen want het is morgen rijden. Goed geslapen, maar als ik terug in de reismodus zit gaat de innerlijke wekker om een uur of zes s ’morgens rinkelen. Benieuwd naar het weer gooi ik de terrasdeur open. Ongelooflijk, drie dagen prachtig weer en als we moeten vertrekken staat het toch wel te regenen zeker. Niets aan te doen, inpakken, betalen en weg wezen. Om half acht staan we klaar om te vertrekken(bij jullie is het dan half zeven) Er moet nog betaald worden en ondanks dat ik een paar had gebeld liet niemand zich zien. We starten de motors en zetten ze al in de goede richting van het vertrek. Dit heeft geholpen om iemand wakker te krijgen. Het oude moedertje dat ook de kamers op ruimt komt slaperig en in een soort pyjama kijken wat er aan de hand is. Nadat ik haar duidelijk had gemaakt dat we willen vertrekken was ze direct klaarwakker, binnen een paar seconden stond ze er met een kladbriefje waarop het bedrag vermeld stond. Geen sprake van om met een creditcard te betalen. We vertrekken dus nog mar eens in de regen. De eerste 150 km gaan door de bergen van Bulgarije we rijden door mooie landschappen. Bergen is misschien wat veel gezegd want we komen niet boven de 650 meter. Maar aangezien de wegen hier weer bar slecht zijn lijken het wel beklimmingen tot 200 meter. Inde bergen wonen hier en daar groepjes Roma’s in een soort zelfgemaakte tenten van doeken en plastic. Hier en daar een paard aan een touw en een oude auto bij de tenten. Het is ongelooflijk dat er nog dergelijke toestanden zijn in Europa in het jaar 2014. Het valt op dat de armoede groter wordt naargelang we verder van de kust rijden. In verschillende dorpen zijn er schooltjes die gelukkig goed bezet zijn, jammer dat de Roma kinderen niet van het onderwijs kunnen/mogen genieten. Onverwachts staan we voor een overweg waarvan de twee slagbomen(houten palen) dicht zijn. Het ziet er verlaten uit en even denk ik dat het buiten gebruik is. Maar Garmien stuurt ons die weg in dus wachten we toch maar even af. Er komt een voertuig aan gereden dat ook stopt voor de slagbomen, en jawel in de verte horen we een trein aankomen. Na en uurtje rijden komt de zon erdoor en is er geen sprake meer van regen. Voorzichtig worden de regenkleren uit gedaan maar nog niet te ver weggestoken. Het is nog maar een schamele 12 graden. Nog een uurtje verder is het echter strakke blauwe lucht en krijgen we een aangename temperatuur schommelend tussen 18 en 20 graden. Tijdens de koffiestop worden de regenkleren dan ook vervangen door onze zomerse uitrusting. Als we de bergen uit zijn komen we op perfect wegdek en rijden we langs een grote inham van de Zwarte Zee de mooi havenstad Varna door. Zonder problemen rijden we door deze stad om dan gedurende een dertigtal kilometer over een prachtige weg langs de Zwarte Zee te rijden. Regelmatig krijgen we mooie vergezichten voor onze wielen geschoven. Het is vandaag heerlijk genieten op de Tri’s. Onverwachts staan we dan aan de grensovergang Bulgarije-Roemenië. Foutje van de Kees want die dacht vandaag nog in Bulgarije te slapen. Zonder problemen nemen we de grensovergang en wisselen we onze Bulgaarse centen voor Roemeense. (1 euro is 4,40 RON) Juist over de grens komen we door het stadje Mangalia waarop een reusachtige scheepswerf een tankschip in aanbouw ligt. De laatste 20 kilometer rijden we door afwisselend landbouw gebied tot we terug naar de kust draaien. We rijden de kustdorpjes Jupiter, Venus om in Neptun te stoppen voor onze overnachting. We slapen in het mooi hotel Decebal. Aangezien de dorpjes bijna alleen uit hotels bestaan en we nog vroeg in het seizoen zitten is het moeilijk om een restaurantje te vinden dat open is. Er is veel gesloten en het lijkt allemaal wat uitgestorven in afwachting van de meute toeristen die vast en zeker in de zomer zullen zijn. Niets houd ons dus tegen om ook vanavond op tijd onder de wol te kruipen om morgen hopelijk wakker te worden door de zonnestralen die in onze kamers schijnen.

Morgen overnachten we in Tulcea gelegen aan de monding van de Donau in Roemenië.