|
14/05/14 Naar Tulcea Roemenië.
Goed geslapen, geen ontbijt in dit verlaten dorpje dat smachtend op goed weer en toeristen wacht. De vriendelijk mooie jongedame aan de receptie biedt ons een heerlijke koffie aan wat we met plezier aanvaarden. Het is ongelooflijk aan het worden maar het regent weer pijpenstelen. Verleden jaar was ik rond deze tijd ook en deze streek en had ik elke dag 28 graden. (Zie blog, Donau van bron tot monding) Maar goed wat geweest is, is voorbij en nu rijden we dus in de regen. Nadat we zonder kleerscheuren dwars door de grote havenstad Constanta gereden zijn wordt het zowaar droog. Er steekt een felle wind en het blijft zwaar bewolkt. De temperatuur komt vandaag niet boven 13 graden. We zoeken en parking aan het water waar Armin zijn regenpak kan opruimen. Het moet gezegd, mijn motorpak ziet er niet meer uit maar ik blijf wel droog en moet bij elke bui geen regenkleding aan doen. We hebben er goede moed op en organiseren een fotosessie aan de Zwarte Zee met op de achtergrond Constanta. De pret is echter van korte duur, een uurtje later moet Armin zijn regenkleren weer bovenhalen het is gewoonweg aan het gieten en dit jammer genoeg voor heel de verdere dag. We verlaten de Zwarte Zee en rijden door het binnenland naar de Donaudelta. Uren rijden we door mooie landschappen en armmoedige dorpjes. Er wordt hier veel aan grootschalige landbouw gedaan er staan dan ook diverse soorten gewassen op de onoverzichtelijke velden. Hoe verder het binnenland in hoe slechter de wegen en hoe harder het gaat regenen. We moeten tussen grote diepe putten in het wegdek maneuvreren, de gemiddelde snelheid ligt dan ook niet bijzonder hoog. Geloof het of niet, toch genieten we nog van het landschap en de diverse kudden schapen en koeien die we voorbij rijden. Ondanks het slechte weer zwaaien de herders ons toe.
Over het eten kunnen we de laatste dagen niet klagen, gewoonweg omdat er geen eten te vinden is. We leven al een paar dagen op koeken en snickers. Regen of geen regen vanavond we gaan toch zeker een restaurantje zoeken waar we nog eens fatsoenlijk kunnen eten
Twintig kilometer voor Tulcea rijden we de Donaudelta binnen. Het landschap is mooi maar de onophoudelijke regen strooit toch wel wat roet in het eten. Er worden dan ook niet veel foto’s gemaakt. Nog tien kilometer, we stoppen nu om een kopje koffie te drinken, in een winkeltje met wat parasols voor de deur. In de winkel staat een koffiezetautomaat en voor een paar centen krijgen we lekkere koffie. In een bijhorend zaaltje met wat tafels en stoelen zitten we droog om van onze koffie te genieten. Een paar jonge gasten zijn in het zaaltje aan het pingpongen. Binnen de vijf minuten stond de Kees in zijn motorkledij natuurlijk tegen één van die gasten te pingpongen. We drinken nog een koffie maar moeten toch weer starten in de nog altijd gietende regen. Als twee verzopen katten komen we dan ook in het hotel aan. Ook de Tri’s zien er verschrikkelijk uit. Uitpakken en een heerlijk warme douche en hopen dat het morgen beter weer is.
We hebben alleen een internetverbinding aan de receptie. Dus het thuisfront moet niet rekenen op de dagelijkse chat.
|
