24/05/14 Oswiecim

Aangezien er vandaag een ritje van 150 km op het programma staat nemen we alle tijd om tot de laatste seconde te genieten van dit hotel. Vroeg wakker na een goede nachtrust, om zes uur schijnt de zon al volop en ik begin dan ook aan een ferme wandeling. Het is mooi in de bergen zo vroeg, geen lawaai van auto’s en de opkomende zon verandert voortdurend de kleuren in het landschap. Na een goed ontbijt vertrekken we min of meer tegen onze zin. Het is hier echt de moeite om terug te komen.

Volgens mij rijden we hier door welstellend deel van Polen. Mooie huizen, een goed wegdek en weinig zichtbare armoede. Ook het landschap blijft bekoren. We rijden door een Nationaal park met talrijke grote meren.

Rond twaalf uur arriveren we in Oswiecim, we hebben hier een kamer voor twee nachten geboekt zodat we tijd genoeg hebben om Auschwitz te bezoeken dat drie kilometer hier vandaan ligt. Deze middag een bezoek aan het concentratie kamp brengen zit er niet in wegens onweersbuien met regen. Morgen hebben we ook niet veel tijd omdat we onze plannen drastisch hebben verandert.

Als we op de kamer komen valt die zo ongelooflijk tegen dat ik hier absoluut geen twee nachten wil blijven. De dunnen matras zit vol met spiralen die er bijna door de matras komen. Als ik hier twee nachten op moet slapen ben ik gebroken. De ontvangst was ook verre van aangenaam. Als er binnen de vijf minuten drie keer gevraagd wordt om af te rekenen is dat niet direct aangenaam. Met een credit card betalen was niet mogelijk, en de gastheer bleef maar aandringen dat we geld uit de muur kunnen halen. We gaan het stadje in op zoek naar Poolse Zloty’s (100 PZ is 25 €) wat geen probleem is want op bijna elke hoek van de straat staat een bank. Drinken ingeslagen, een heerlijke koffie gedronken op het plein voor het gemeentehuis waar een betoging passeert met op kop natuurlijk de harmonie. Het is een hele stoet achter de harmonie met opvallend veel pastoors en nonnen onder de betogers. Uit de vlaggetjes waar de betogers mee lopen te zwaaien kunnen we opmaken dat het een betoging tegen abortus is.

Als we terug aan de kamers komen zit de gastheer ongeduldig te wachten. Hij moet de reservering hebben en een paspoort. We betalen en hij maakt een kwitantie op Armin zijn naam. Na die kwitantie wil hij er één op mijn naam maken. Ik maak hem duidelijk dat de volledige som voor de twee kamers al op de kwitantie van Armin staat. Na een redelijke pinnige discussie krijg ik gelijk. De gastvrouw die ook op het kantoortje zit heeft dan tot nu toe nog geen woord gezegd. Niet als we binnenkomen en niet als we terug weg gaan. Op de kamer begin ik weer te proberen om een internet verbinding voor elkaar te krijgen. Na de zoveelste mislukte poging schiet ik in mijn welbekende colère, vlieg met mijn laptop de trap af gooi die op het bureau van de gastheer en vraag hem om mij een fatsoenlijke connectie te geven. Direct geeft hij mij een beveiligde verbinding en het paswoord. Binnen enkele seconden heb ik een snelle internet verbinding. Waarom in godsnaam kan dit niet direct geregeld woorden vraag ik me dan af. Mijn besluit staat dan ook vast, morgen ben ik hier weg. Op mijn kamer bel ik naar het hotel in Tsjechië en vraag of we een dag vroeger kunnen komen en twee nachten kunnen blijven in plaats van één nacht. Geen enkel probleem, dus vanavond inpakken, morgenochtend even langs Auschwitz’ rijden en wegwezen hier.

Hoe het zal aflopen? Morgen het vervolg op de ondertussen druk bezochte blog.

Na een uitstekende maaltijd nog een paar foto's genomen tot dat er zware onweersbuien komen opzetten.