|
04/07/14
We vrezen dat de weersvoorspelling van gisteren juist is. Er hangt een zware bewolking boven de Alpen maar het is nog droog en windstil. Om negen uur vertrekken we voor onze laatste Alpenrit. Als afsluiter van de Alpen gaan we over de Col du La Bonette. Ik mag wel zeggen een reus van een col met een hoogte van 2.715 M. Volgens Garmien 2.850 m.
Rond half elf rijden we door Briancon en is het nog altijd droog en met een temperatuur van 18 graden is het weer genieten, als de temperatuur oploopt tot 22 graden kunnen we ons geluk niet op. Maar toch, de bewolking blijft zeer hardnekkig we hebben dan ook nog geen streepje zon gezien. Geen half uur later wordt het voelbaar kouder en zet onze lieve heer nog maar eens de kraan wagenwijd open. Zonder eerst wat motregen krijgen we meteen de volle laag van de 22 graden houden we er nog 12 over. Razendsnel mijn zomerjas gewisseld en weer in de regen gaan ploeteren. Met momenten moeten we werkelijk door een gordijn van regen rijden.
In de gietende regen beginnen we aan de beklimming van de Bonette volgens de informatieborden de hoogst berijdbare col van Europa. Bij mooi weer zou het een prachtige beklimming zijn geweest. Nu is het meer de hel waarin we terecht komen. Half weg de beklimming staat de verwarming van onze jassen op de hoogste stand ook de handvatverwarming staat vollendamp aan. En of het nodig is, we rijden in juli met een buitentemperatuur van zes graden. Het is echt niet meer te geloven wat er op deze reis gebeurd.
Heel de beklimming blijft de regen met bakken uit de dichte donkere wolken vallen. Als we op tweeduizend meter komen rijden we tot overmaat van ramp los de bewolking in. De snelheid daalt tot amper dertig km per uur. Als Theo 50 m achter mij blijft ziet hij niks meer van verlichting op de Tri. Werkelijk onvoorstelbaar. Als we eindelijk de top hebben bereikt proberen we de moed er in te houden door een selfie te maken. We kunnen er zelfs even mee lachen al is het huilen met de pet op. Door de regen en harde koude wind krijgen we amper onze sigaren aangestoken. Maar we zijn niet alleen die met miserie zitten. Talloze fietsers komen verkleumd voorbij, motorrijders die doornat heel voorzichtig door de bochten rijden het is voor iedereen op deze berg ellende. Na een tiental minuten dalen hebben we gelukkig geen last meer van de dichte mist. Het is spectaculair hoe de mistflarden langs de bergtoppen scheren en van kleur veranderen. Veel kunnen we er echter niet van opnemen omdat we al onze concentratie nodig hebben om in de nog altijd gietende regen de afdaling tot een goed einde te brengen.
Rond half twee zijn we half weg de afdaling en stoppen we bij een pizzeria om even te bekomen en wat te eten. Stiekem hopen we ook wel dat het na het eten misschien wel gaat stoppen met regenen. Tevergeefs, de regen blijft met bakken uit de hemel vallen. Verder ploeteren dan maar. Ik kan er nog lang over blijven zeveren maar dan wordt het toch wel heel saai. Het komt er op neer dat we tot 16 u in de regen hebben gereden. We zitten dan nog een veertig km voor Cannes. Het is droog de temperatuur begint snel op te lopen we beginnen zelfs op te drogen. Niet voor lang echter binnen de kortste keer staan we terug nat maar dan van het zweet in een eindeloze file het is dan 28 graden. Kletsnat zijn we eindelijk rond half zes in het hotel. Leuk he, motorrijden.
Ook hier is de voetbalgekte losgeslagen, talloze terrassen met grote schermen, veel volk met vlaggen wimpels en toeters het heeft echter niet mogen baten Frankrijk heeft verloren. Plezant he, voetballen.
Morgen een vrije dag in Cannes.
|
Zolang jullie nog mooie selfies maken kan de ellende het niet halen van de pret volgens mij !!! Maar eens zal het water hier boven wel eens op zijn zeker ??? geniet van jullie dagje in Cannes als toeristen en morgen weer volle bak er tegenaan. Grt
