10/07/14
We hebben besloten om Pont du Gar te laten voor wat het is en de monumenten in Nîmes te gaan bezoeken. Achtereenvolgens bezoeken we het Romeins theater, Het vierkante huis en Tour de Magne. Voor de geschiedenis van deze monumenten verwijs ik de geïnteresseerden graag naar Google. We krijgen aan het Romeins theater bij ons ticket gratis een digitaal apparaat waarmee haarfijn alles in het Nederlands uit de doeken gedaan wordt van wat er zich hier heeft afgespeeld. Dit bezoek is zeker de moeite waard. De rest van de monumenten is waardeloos, niet de moeite om over te spreken.
Zoals dit nu geschreven staat zou je denken een fluitje van een cent. Niet in Nîmes, ik ken geen stad in Europa waar de toeristische attracties zo moeilijk te bereiken zijn. Zelfs Garmien wordt er horendol van. Tientallen straatjes zijn met een onnozel verkeersbord als eenrichtingsverkeer aangegeven. Volgens mij moet de verkeersdeskundige die hier bezig is geweest flink aan de wijn hebben gezeten. Omdat opgeven niet in ons woordenboek voorkomt hebben we toch met bloed, zweet en tranen alles gevonden wat we wilden zien, weliswaar met een enorm tijdsverlies. Het is dertien uur als we eindelijk Nîmes kunnen verlaten en aan onze rit van vandaag kunnen beginnen. Nîmes is een stad die geweldig wordt gepromoot maar waar uiteindelijk niet veel te beleven is. Zeker geen stad om terug te komen.
Omdat het zo laat is geworden wordt de rit naar Sete die we over binnenwegen zouden rijden geschrapt en nemen we de hoofdwegen naar daar. Sete is volgens de reisgids een aantrekkelijke toeristische stad met een mooie haven. We vliegen vergezeld van een bulderende wind Mistral) die vrij spel heeft over de vlakte van de Camargue. De harde zijwind beukt op ons in en de Tri gedraagt zich ongelooflijk bokkig met deze zijwind. Het is werken geblazen om hem in het spoor te houden. De temperatuur komt niet boven 20 graden.
Zonder stop vlammen we door de Camargue voorbij lege stranden waar het zand door de Mistral met hoge snelheid rond vliegt. Alleen de kitsurfers hebben hier vandaag plezier.
Rond 14 u zijn we in Sete. We vinden de beschrijving van deze stad die ze in de reisgids geven fel overdreven. Het is voor ons een stad zonder sfeer met slecht onderhouden gebouwen. In het eerste restaurantje waar we willen gaan eten worden we doorgestuurd ze gaan sluiten tot 18 uur. Niet te geloven, in het hoogseizoen in een toeristische stad heel de middag sluiten. Ik zie het aan de Belgische kust nog niet gebeuren. Vriendelijk worden we naar een restaurant verwezen dat wel open blijft tijdens de middag. Daar konden we dan na 14 uur weer geen menu bestellen alleen a la card kon er gegeten worden. Het is 16 uur als we Sete verlaten. We hebben nog 150 km voor de boeg meest over kleine wegen langs het Canal du Midi. Een tiental km voor Bezier komen we echter op overvolle wegen te zitten. Aan elk rondpunt is er grote vertraging. Er is geen doorkomen aan en voor de tweede keer vandaag beslissen we om de hoofdwegen op te gaan zoeken om op een redelijk uur in het hotel aan te kunnen komen.
We hebben weinig van Canal du Midi gezien maar toch een pauze kunnen nemen aan een van de vele sluisjes op het kanaal.
Om 19u30 komen we aan in het hotel in Carcassonne. Morgen 11/07/14 hebben we een rustdag.










|