|
27/08/14
Een luxe cabine, geen lawaai van scheepsmotoren, een rustige zee en toch slecht geslapen. Je moet het maar voor elkaar krijgen. Om zes uur in de morgen liep ik weeral rond. Tot mijn verbazing zie ik in de verte een onderzeeboot varen. Je moet goed kijken op de foto maar het is te zien.
Om zeven uur is het aanschuiven aan een zeer rijkelijk ontbijt. Na het ontbijt nog wat op het zonnedek. Om negen uur gaat het wisselkantoor open en ga ik aanschuiven om mijn Noorse Kronen om te wisselen voor Euro’s. Nadat dit geregeld is wordt het tijd om de motorkleren aan te gaan trekken. Met de lift terug naar het zonnedek om nog wat foto’s te nemen en dan klinkt het signaal dat de bestuurders zich naar de voertuigen moeten begeven.
Aangezien we in Oslo eerst aan boord mochten gaan kunnen we er nu pas als laatste af. Het is dan ook half elf als ik op de kade sta om nog even afscheid te nemen van het Italiaanse koppel.
Na de nodige foto en uitwisselen van e-mailadressen is het gedaan met deze reis. Al bij al een prachtige reis waar ik ten zeerste van genoten heb. En het weer, ja dat is het weer he. Je pakt het zoals het komt en je probeert er altijd het beste van te maken. Toch nog maar eens ondervonden hoe belangrijk de kledij is op een motor. Het is voor een groot deel de kledij die uitmaakt of je die weersomstandigheden kunt blijven volhouden. Ik heb in ieder geval weinig problemen gehad, me geen seconde verveeld en me zeker niet eenzaam gevoeld op deze reis. Ik heb een aantal leuke ontmoetingen gehad en prachtige ritten gereden die me zeker bij zullen blijven.
De eerste tweehonderd km heb ik het verschrikkelijk lastig. Ik moet een keer of drie stoppen omdat ik anders op mijn motor in slaap dreig te vallen. Nu is het eens goed weer en dan kan ik nog niet doorrijden zoals ik wil. Bij de derde stop leg ik me in het zonnetje aan de rand van en parking en doe een dutje van een kwartiertje. Het heeft wel wat geholpen en ik pep me wat op met een kop koffie. Vanaf nu gaat het wat beter en doe ik zoals ik altijd doe om het uur even stoppen.
In Nederland ben ik opeens klaar wakker als er van een camionet die op de autosnelweg rijdt vier planken afwaaien. Ik moet me echt bukken om niet geraakt te worden, ik heb dan ook meer geluk dan dat ik rijervaring heb om deze obstakels te vermijden. In mijn spiegel zie ik dat het verkeer tot stilstand komt en dat de camionet tegen gehouden wordt door twee automobilisten. Ben er bijna zeker van dat er hier en daar schade is veroorzaakt.
Afijn, de Kees is heelhuids rond 17u 30 aangekomen. Doodmoe maar met weer een prachtige reiservaring. Voor dit jaar zit het reizen erop, althans de verre reizen.
Volgend jaar zou ik graag Moskou-St. Petersburg-Helsinki doen. Of misschien word ik echt gek genoeg om een reis van een maand of zes te ondernemen. Het is nu nog te vroeg om daar al een beslissing in te nemen.
Beste blogvrienden nogmaals bedankt voor de gewaarde aandacht en reacties.
Met de beste groeten,
Kees
|
