30/05/2015
Wakker worden van de zonnestralen die in je gezicht schijnen. Wat kan een mens nog meer wensen die met een motor onderweg is. Om acht uur is het 20 graden, er staat een mooie rit op het programma. Vandaag rijden we het grootste deel van de rit nog langs de kust. De laatste dertig km gaan we de bergen in. Na een matig ontbijt starten we volle goede moed aan een ritje van 200 km. En wat voor een rit, vanaf de eerste meter is het genieten en dit tot werkelijk de allerlaatste meter. Prachtige stadjes goed onderhouden gebouwen en nog steeds mooie vergezichten. De dorpjes en stadjes liggen als regendruppels verspreid in de bergen. Altijd is de diepblauw gekleurde zee wel in beeld en het wegdek is perfect. Geen honderd meter zonder een bocht. Ik heb vandaag mijn helmcamera nog eens geïnstalleerd, het resultaat valt geweldig mee.
Het valt op dat ik in deze mooie toeristische streek nog geen enkele buitenlandse nummerplaat ben tegengekomen. Er wordt ook niets in het Engels aangegeven en de tientallen motorijders en mobilhomes die ik tegenkom hebben allemaal een Italiaanse nummerplaat. De eerste sigarenstop is in mooi dal met een prachtige brug. Na de stop rijden we over de kleinere binnenwegen, het wegdek is hier en daar van mindere kwaliteit en zeer smal maar het voordeel is dat er minder verkeer is en dat we eens iets anders zien. Bijvoorbeeld een slang van een kleine vijftig cm die (ik denk een adder) over de weg kronkelt. Het beest blijft natuurlijk niet liggen wachten tot ik mijn fototoestel heb bovengehaald, jullie zullen me dan ook op mijn woord moeten geloven.
Tot gisteren was ik nog redelijk negatief over Italië. Vuil, slechte wegen, armoede enz. Niets van dit alles vandaag. Het is hier gewoonweg prachtig. Aan te bevelen voor elke motorijder die graag door een mooi en bochtig decor rijdt. Neem de Michelin kaart 564 regional Italië. Neem de kustroute van Marina di Ascea naar Paola, je passeert fantastische stadjes zoals Praia a Mare, Scalea met de Capo Scalea, Diamante enz. Af en toe de hoofdweg verlaten om een dergelijk stadje te bezoeken. Als je er door rijdt rij je pal naast de zee en automatisch kom je terug op de hoofdweg er is geen andere mogelijkheid. Verkeerd rijden is onmogelijk. In Paola verlaten we de zee om nog dertig km door de bergen naar Cosenza te rijden. Hier best geen zonnebril opzetten er zijn nogal wat tunnels die onverlicht zijn. Zelfs zonder zonnebril verrast het zeker als er nog een bocht in ligt. Aan zee hadden we een heerlijk temperatuur van 23 graden, dankzij het verfrissende zeebriesje. Als we op 700 m zitten is het nog 17 graden, zodra we in een dal komen waar we natuurlijk het afkoelend zeebriesje niet meer hebben loopt de temperatuur vlot op tot een graadje of dertig.
Cosenza is een redelijk grote stad. Het verschil tussen het nieuwe en het oude gedeelte is aanmerkelijk. Het oude gedeelte ligt op een heuvel en bestaat uit talrijke nauwe straatjes. Hier toch weer meer vuil op het voetpad en in de goten. En zoals ik overal al gezien heb hangt ook hier de was op de balkons te drogen. Geen internet vandaag het enige minpuntje van de zeer verzorgde kamer die ik hier heb. Morgen een tamelijke zware rit van 280 km.
We rijden dwars door het Parco Nazionale del Pollino om te overnachten in Matera. Volgens de reisgids een bijzonder stadje. Ben benieuwd, we verblijven er twee dagen.
|