|
06/08/15
Als ze komen zeggen; sorry heren maar de bar gaat sluiten dan is dat geen al te goed teken. Dat is een teken dat het al tamelijk laat is. Als je weet dat we water redelijk smakeloos vinden dan is het natuurlijk niet moeilijk uit te rekenen dat je met een houten kop gaat opstaan. Zelfs het smakelijk ontbijt kan er niet veel aan verhelpen.
En inderdaad, na een woelige nachtrust is het bij de Kees bim bam beieren in de kop. Ook de 26 graden die we hebben bij het vertrekken willen niet echt helpen. Ik begin dan ook met lode schoenen aan de dik 250 km.
Bij de eerste tankstop rond een uur of tien zitten we alle twee te puffen bij een temperatuur van 26 graden. Hadden we toch maar een uurtje eerder gaan slapen en een gin tonic minder gedronken. Maar goed, eigen schuld dikke bult troosten we elkaar.
De rit is eindeloos aan het worden. We stoppen voor onze soeppauze met een temperatuur van 34 graden. Ik durf mijn koelvest niet aan te doen omdat ik in de conditie waar ik nu in verkeer bang ben dat ik het temperatuur verschil niet kan verdragen. Na de soeppauze moeten er nog honderdtien saaie bloedhete kilometers worden afgelegd. We hebben ons voorgenomen om geen pauze meer te nemen, het haalt niets uit want je staat je kapot te zweten.
Om 15u30 komen we in Lublin aan. Gelukkig een stad waar je vrij gemakkelijk door kunt rijden. We zitten in het centrum van het mooie oude stadsgedeelte waar we toch wel door een heel smal straatje moeten om tot bij het hotel te komen(morgen de foto’s hier van)
Steendood komen we aan maar voor de Kees is het wasdag vandaag. We blijven hier twee nachten dus ga ik dan ook eerst mijn was doen zodat ik zeker weet dat die op tijd droog is. Van rusten is er dan ook nog geen sprake.
De was lukt goed met mijn splinternieuwe Scrubba Washbag. Als een volleerde huisvrouw heb ik mijn was picobello schoon gekregen. De waslijn die ik in de badkamer heb gemonteerd blijkt te kort te zijn dus wordt de rest van de was op de kamer gehangen om te drogen.
Ondertussen is het etenstijd geworden. We nemen onze heerlijke maaltijd op een gezellig terras en ontdekken dat de cocktails hier amper iets kosten.
Want denk je zeg ik tegen Theo, we moeten morgen niet rijden en zo’n cocktailtje is niet te versmaden bij deze temperatuur. Absoluut geen probleem voor den Theo. Sigaren dampend en cocktails achteroverslaand is het eensklaps 22u30. Ver domme zit ik weer met het verslag te klooien.
Morgen een vrije dag en tijd om een degelijk verslag te schrijven en de essentie van deze reis uit te leggen. Vandaag is het dus meer een wasdag verslag na een zware hete rit van bijna 260 km.
|
