23/08/15

Vandaag en echte rustdag. Aan de receptie gaan we vragen of we later kunnen uitchecken. Dit blijkt geen probleem te zijn, we blijven tot 15 uur in het hotel.

Langzaam is het dan toch tijd om te gaan vertrekken, niet voordat we onze parking hebben afgerekend, één plaats voor de twee motors voor twee dagen kost ons € 58.

Rond 15u30 zijn we aan de terminal van Viking Line. We staan lekker in de schaduw en roken nog en sigaartje. Om 16 u checken we zonder problemen in. We krijgen onze tickets voor de hutten, en de tickets voor de maltijden aan boord. Wat ons het meest is opgevallen in Finland zijn het ongelooflijke aantal dikke mensen die hier rond lopen. En, hier is dik echt dik.

Bij alle ferry’s die ik al heb genomen mogen de motors naar voren rijden, hier niet we staan gewoon in de rij met de personenwagens. Om 16 uur wordt er teken gedaan dat we voertuigen aan boord kunnen komen. We staan redelijk vooraan dus dat gaat meevallen met de wachttijd, althans dat dachten we. Als het onze beurt is om aan boord te gaan worden we aan de kant gezet. Hier staan we dan, in de zon met onze motorkleren aan. Alles letterlijk maar dan ook alles wat op die ferry moet gaat voor ons. We hebben dan ook al de tijd om heel het gebeuren te volgen. Er rijden prachtige supercombinaties van vrachtwagens aan boord. Terwijl we staan te wachten vertrekt de ferry van de Silja Line en beginnen we toch wel een beetje ons geduld te verliezen.

0m 17u15 is het eindelijk aan ons, we rijden door een lange gang tot vooraan in het schip. We krijgen een paar aanwijzingen waar we moeten staan en één van de bemanningsleden gooit een bak met verroeste vettige spanbanden naar ons. Daar staan we dan, bloedheet is het in dat ruim de deuren gaan dicht en met en hels kabaal worden de motoren op toeren gebracht en weg zijn we. Er staan nog twee sukkels te sukkelen in heel dat grote ruim. Den Theo en de Kees. Er komt nog even een bemanningslid een kijkje nemen, spreekt geen woord Engels steekt zijn handen in de lucht om te zeggen; bij mij moet je niet zijn en weg is hij. Na veel gevloek en getier hebben we dan toch eindelijk de motors min of meer gesjord gekregen.

Douchen, eten en als de zon onder gaat is het de hoogste tijd om de cabine op te zoeken.