Het basic ding waar we hebben geslapen is niet voor herhaling vatbaar. Mijn trouwe Tri was zeer tevreden met een goede afgesloten plaats maar dat is dan ook het enige lichtpunt van deze overnachting.
Slecht bed (ben er door gezakt) slechte douche die het water op je kop laat druppelen, vuile kamer en een ontbijt dat je met de beste wil va de wereld geen ontbijt kunt noemen. Maar de zon schijnt dus wat kan het me schelen.

We rijden een stuk langs de prachtige kust en een stuk door de Highlands. Het waait verschrikkelijk hard, het weerbericht geeft een waarschuwing voor windstoten tot 90 km per uur. Aan de kust was het nog te doen op de relatief goede wegen. Voordat we de Highlands in gaan nemen we een koffiepauze op een uitstekende plaats met een mooi uitzicht.

Eenmaal in de Highlands was het een ander pannetje eten. Smalle weggetjes met grind en op veel plaatsen gras en mos op de kruin van de weg. Er was eigenlijk maar een meter van de weg beschikbaar om fatsoenlijk te rijden. Niet simpel als je regelmatig een stevige windstoot krijgt. De gemiddelde snelheid is amper dertig km per uur. Wat ben ik blij dat ik toch wel wat ervaring en motorbeheersing heb opgedaan op de tijd dat ik met een motor rij, dit komt hier goed van pas. Tijdens het rijden vraag ik me wel geregeld af waarom ik altijd de meest onnozele weggetjes moet opzoeken. Als ik gewoon de kustweg had gevolg zou er geen enkel probleem geweest zijn. Maar dan had ik natuurlijk de stilte en de pracht van de Highlands niet op deze manier kunnen ervaren. Ook had ik de grote kudde herten niet gezien enz.enz.

Na een uurtje of twee zijn we niet tot mijn spijt terug op de kustweg. De route die we rijden is zonder te overdrijven fantastisch. Ik zou al durven zeggen dat er meer afwisseling van landschappen is dan in Noorwegen dat ik nochtans ook een prachtig land vindt.

Als we bij de Smoo Cave grot aankomen hebben we tegenslag. We kunnen tot aan de ingang van de grot komen maar de grot zelf kunnen we niet bezoeken. Wegens de stormachtige zuid westen wind gaat het lage tij niet ver genoeg af en daardoor blijft het waterniveau in de grot te hoog. Natuurlijk moet mij dit weer overkomen. De waterval die de rivier vormt door zich in de grot te storten is wel te zien vanuit de ingang van de grot. Filmpje op fb.

Goed op tijd komen we in de aangename B&B aan. Aangezien er geen restaurant in de buurt is en ik absoluut geen zin meer heb om nog met de Tri op pad te gaan in dit weer wordt er een brood en wat toespijs in de plaatselijke Spar gekocht. Het avondeten is dus doodgewoon een boterham met een koffie in de ontbijtruimte van de B&B.

Morgen naar Ullapool.