Mijn trouwe kameraad die nooit de moed opgeeft en in alle weersomstandigheden paraat is staat ook deze morgen enigszins triestig in de regen te wachten tot hij kan vertrekken. Inderdaad de regen komt weer met bakken naar beneden en er staat een felle wind met windstoten tot 70 km per uur. Dit is niet het weer om meer dan driehonderd km over smalle bochtige wegen te gaan rijden. Ik laat Garmien dan ook een andere route berekenen en sla het laatste stuk van The Wild Atlantic Way over. Eigenlijk is dat niet zo erg want dit stuk heb ik in 2002 met mijn Limburgse motormaat Theo al gereden.
Tegen de wind en regen inbeukend zijn we rond half drie in Waterford voor de laatste overnachting in Ierland. Eindelijk nog eens een hotel, en dan nog met een mooi uitzicht op de rivier Suir.Na veertiern dagen B&B een veraseming. Ik weet dat er talrijke mensen zijn die graag overnachten in een B&B maar mijn ding is het toch niet. De volgende reis zal terug een hotel reis worden daar ben ik nu al zeker van. Als dat weer een reis zou worden met regen dan denk ik eraan om maar tuinier te worden in mijne hof, dan kom ik buiten wanneer ik wil maar zeker niet in de regen. Bij gebrek aan foto’s en een verslag over deze rechtstreekse rit naar Waterford geef ik maar een beetje geschiedenis over deze stad.
De stad Waterford werd in 914 gesticht door de Vikingen en is hiermee de oudste stad van Ierland, nu wereldberoemd om zijn kristal. De County Waterford heeft echter veel meer te bieden dan alleen maar geslepen glas. Met zijn ideale mix van bergen, stranden en stads vertier (behalve op zondag) is deze een uniek stukje Ierland. Met zijn schitterende ligging aan de zonnige (ha ha ha) zuidoost kust zijn de stranden een van de aantrekkelijkste punten. Populaire bezienswaardigheden zijn: het Dungarvan Castle gebouwd in 1185 aan de rivier Colligan, De Waterford Crystal fabriek (ga ik morgen bezoeken) en het Waterford Treasures museum waar een uitgebreide collectie van zeldzame kunstvoorwerpen te bewonderen zijn. Amai, nu ben ik echt wel de culturele toer opgegaan.
Morgen ten laatste om 14 uur in de haven van Rosslare inchecken voor de overtocht naar Cherbourg. Aankomst in Cherbourg dinsdagmorgen rond elf uur. Dan een ritje van 685 km en we zijn weer thuis. Beste lezers, profiteer nog van het mooie weer in België want als de Kees terug in het land is zal de regen daar heel waarschijnlijk ook zijn.










|