|
Ondanks de hitte fantastisch geslapen, zelfs te laat opgestaan. Eindelijk eens een eitje en gebakken spek bij het ontbijt, de dag begint supergoed. Ook het weer blijft fantastisch om negen uur hebben we al 20 graden in de schaduw. Het zal vandaag oplopen tot 35 graden ook in de schaduw.
We rijden Saint Nazaire uit via de haven en komen zo op de kustweg langs de Atlantische Oceaan. Kilometers aan een stuk is het barstens vol gebouwen met appartementen. Het is niet mooi maar het is wel leuk als je langs de kust kunt blijven rijden. Als de zon er is zijn er de toeristen ook natuurlijk, ik kan ze geen ongelijk geven. Het nadeel is dat de dorpjes langs de kust barstens vol zitten en dat we hierdoor de eerste uren een gemiddelde snelheid halen van ongeveer 25 km per uur. Met de Tri kan ik hier en daar nog wat inhalen maar de auto’s rijden stapvoets in een langgerekte file van het en naar het andere dorp. Leuk is anders maar ik heb tijd in overvloed en de warmte deert me niet met mijn super-de-lux koelvest dat ik aan heb. Ik kan op mijn gemakje de tientallen surfers die op de mooie golven bezig zijn gade slaan. Af en toe de Tri aan de kant om een foto te nemen en zo sokkelen we verder.
Het eerste doel voor vandaag is het mooie vissersdorpje Pirac -sur Mer. Volgend de reisgids een onooglijk klein dorp met amper 2000 inwoners, maar op een uniek mooi plaatsje ligt en een centrum heeft waar je zo kan in wegdromen. Einde citaat. Vol verwachting rijden we er dan ook naar toe. Bij aankomst in het dorpje is het één grote ellende het dorpje zit barstens vol met toeristen je kunt er niet draaien of keren. Niets voor de Kees, ik zal in de herfst weleens terugkomen. Ik neem de vlucht zonder iets van het dorpje te hebben gezien naar het schiereiland van Guérlande. We rijden langs de zoutpannen in dit immens groot moerasgebied. In de zomer is er volop bedrijvigheid in de zoutpannen. Alleen in de zomer, hoe zou dat komen antwoorden op de blog. Duizenden kilo’s zeezout worden er hier gewonnen en er komt geen machine aan te pas.
Het moerasgebied La Grande Briére van 40.000 hectaren waar je op een platbodemboot mooie tochten kant maken sla ik ook over wegens te veel toeristen. Dus ik moet hier zeker nog eens terugkomen na het seizoen.
Rond de middag verlaten we de kust, we hebben dan amper zeventig km gereden. We komen in heuvelachtig gebied terecht met mooie bochtige wegen. In het binnenland is het pas echt heet, ik stop op een pleintje met een bron om mijn koelvest terug onder te dompelen zodat ik praktisch geen last heb van de hitte. In de bochten is het hier en daar uitkijken, het asfalt is soms redelijk zacht.
Ik dien nog een foutje recht te zette uit het verslag van gisteren. Natuurlijk kom ik vandaag niet bij Le Mont-Saint-Michel ik zit daar nog een 1OO tal kilometers onder. Dit bezoek staat morgen gepland.
Vandaag overnachten we in Rennes. Na een zoveelste mooie rit komen we rond 15u30 in het hotel aan. De avondwandedling van ongeveer 8 km is langs het kanaal La Vilaine naar het centrum van Rennes en terug natuurlijk.
Normaal was het voorzien dat ik morgen de resterende 760 km over de peage naar huis zo knallen. Maar ik heb niet de indruk dat ik ergens gemist wordt, ook heb ik nog geen greintje heimwee, het weer is fantastisch, ik heb absoluut geen zadelpijn, mijn sigaartjes zijn nog niet op en ik heb zelfs nog een beetje geld over. Volgens mij zijn dat redenen genoeg om er nog een paar dagen aan toe te voegen zodat ik op mijn gemakje huiswaarts sokkel.
Trouwens ik heb nog een goede reden. IK KAN GEEN GENOEG KRIJGEN VAN HET MOTORRIJDEN.
Het enige dat me kan dwingen naar huis te komen is dat ik geen overnachting kan vinden. Vandaag veel hotels gezien met het bordje complet.
|
