Gistrenavond de sfeer al wat opgesnoven in de Médina van Marrakesh. Vandaag uren geslenterd door de nauwe straatjes en grote pleinen. Als dit nog een paar dagen zo doorgaat zijn mijn poten zover afgesleten dat ik op de motor niet meer met mijn voeten aan de grond kan komen.
Ik start vandaag in de soek waar ik eerst een riem koop, ik vind het vervelend om met mijn apparaat om mijn suiker te meten in mijn zak te lopen. In een tik en een wip wordt de riem van lengte gemaakt. Onvoorstelbaar wat er hier allemaal te vinden is. Prachtige kleuren en heerlijke geuren. Letterlijk alles is hier te vinden. Nadat ik een paar uur in de soek heb rondgedwaald ga ik het paleis Bahia bezoeken. De beste werklieden en ambachtslieden van het land hebben continu gedurende zes jaar (1894-1900) eraan gewerkt. Voor meer informatie raad ik google aan. Het paleis is prachtig, vooral het snijwerk en het tegelwerk zijn onvoorstelbaar mooi.
Na dit paleis wandel ik door een wir war van straatjes naar het paleis Badi. Jammer genoeg mogen hier binnen geen foto’s genomen worden want ook hier is er binnen prachtig houtsnijwerk te zien. Er hangen talrijke foto’s die volgens mij tijdens de Franse overheersing van Marokko zijn genomen. Het zijn allemaal foto’s van Marokkaanse gevangen die op een afschuwelijke manier werden behandeld. De bouwwerkzaamheden van dit paleis duurden van 1578 tot 1594. Ik moet hier echter mijn bezoek voortijdig afbreken, ik voel me onwel worden, als ik mijn suiker meet blijkt dat die op 58 staat wat veel te laag is. Natuurlijk heb ik weer niets bij om in te nemen. Zo rap mogelijk een terras opgezocht en een paar glazen mierzoete theegedronken met wat koekjes.
Ik ben hier ongelooflijk aan het klooien met mijn suiker in deze hitte. Vanmiddag was het 43 graden in de schaduw. Door die hitte kan ik moeilijk bepalen welke dosis insuline ik moet spuiten. Spuit ik niets dan sta ik veel te hoog, spuit ik de normale dosis dan kom ik te laag te staan. Dus het is wat zoeken naar de juiste dosis. Dat suiker gedoente blijft een vervelend punt tijdens het reizen. Maar zoals ze hier zeggen Insjallah.
Na deze thee en rookpauze wandel ik op mijn gemakje terug naar de riad waar ik verblijf. Onderweg koop ik nog een heel nuttig voorwerp, goed te gebruiken met dit weer!!
Dankzij de prachtige reisgids van Marokko die ik van mijn jongste zus heb gekregen (ook een trouwe blog fan) kan ik de bezienswaardigheden kiezen die ik zeker zou willen zien.
Vanavond ga ik wat dieper de Médina in, ik heb het systeem van de straatjes ongeveer wel door dus ik denk niet dat ik hier zal verdwalen.
Morgen staat er een bezoek aan de Hammam op het programma, ook een rondrit met de paardenkoets mag natuurlijk niet ontbreken.
|