Eerst nog wat sfeerbeelden van gisterenavond op de blog gezet. Na het ontbijt en de was die weer gedaan moest worden ga ik opgewekt naar de Hammam waar ik om tien uur een afspraak heb. Niet dus, het is gesloten elkaar misschien verkeerd begrepen en is de afspraak om 22 u. Ik zal het vanavond wel zien.
Vandaag ga ik eens een kijkje nemen buiten de Médina van Marrakesh. Ik wandel op mijn gemakje de Médina uit en laat de paardenkoetsen voor wat het is, mij te heet om in een open koets te gaan zitten. Als ik op een plein vlakbij de moskee een sigaartje aan het roken ben komen er twee verklede pipo ’s zagen voor een foto. Ik stem ermee in en weet nu al dat we ruzie gaan krijgen. Zij gaan te veel vragen en ik ga te weinig geven zo gaat dat hier nu eenmaal. We maken pret voor tien tijdens fotosessie, na de derde foto gaat de hoed af en wordt omgekeerd om het geld te ontvangen. Ik gooi er zes dinar in ongeveer zestig eurocent wat zeker niet te weinig is als je weet dat je hier voor tien dinar al kunt eten. Er wordt wat over en weer geroepen, ik draai me om en wandel op mijn gemak verder.
Ik wil vandaag Jardin Majorelle gaan bekijken. Volgens de reisgids moet deze tuin de moeite waard zijn om te gaan bezichtigen. Op de plattegrond die ik heb lijkt het niet zover dus ik stap stevig door. Ik kom langs een prachtig kerkhof maar het is er absoluut verboden om te fotograferen. Ondertussen is het stevig doorstappen eerder strompelen geworden, ik maak dan ook dat ik op een prachtig plekje wat in de schaduw kan gaan zitten en thee kan drinken. Aan de ober vraag ik of het nog ver is naar die tuin. Minstens veertig minuten zegt hij, niet te doen bij deze hitte neem een taxi.
Na de pauze steek ik mijn hand op naar één van de tweeduizend (volgens de chauffeur) taxi’s. Ik vraag de prijs om me naar de tuin te brengen, hij vraagt 100 dinar, hij heeft me gebracht voor 60 dinar wat nog teveel is zoals later zal blijken. Aan het ticket kantoor is het serieus aanschuiven, dat kan alleen maar en goed teken zijn denk ik dan maar. De tuin nis werkelijk prachtig al had ik het wel wat groter verwacht, maar ik heb geen goed fototoestel om de tuin in beeld te brengen zoals ik zou willen. Nadat ik het hier gezien heb brengt een taxi me voor 50 dinar terug naar de Médina, ik slenter nog wat rond, drink de zoveelste thee en neem de zoveelste foto van de kruiden die hier opgesteld staan. Bij mijn verblijf aangekomen is het tijd om de was binnen te halen en kunnen we in gaan pakken. Amai, wat ruiken mijn onderbroken weer lekker.
Het is tijd voor de Kees om hier te vertrekken. Drie dagen is voor mij genoeg, Het is mooi en je moet er zeker geweest zijn als je toch in Marokko bent, maar nu zie ik ernaar uit om het Atlasgebergte in te rijden. We rijden naar Beni Mellal (als ik me niet vast rij in de smalle straatje van de Médina) een rit van 260 km.
|