Drie dagen Marrakesh, overweldigend bij aankomst, de tweede dag zoeken en de derde dag ben je het gewend. Zo heb ik Marrakesh ondervonden. Het grote plein dat s’avonds tot leven komt met talrijke eetkraampjes, orkestjes , afgerichte aapjes en slangenbezweerders.
De soeks met de ontelbare kleine straatjes waar toch een zeker patroon in zit, de vele ambachtslieden zoals schoenmakers steenkappers, leerbewerkers mandenvlechters, die met een minimum aan gereedschap de meest kunstige voorwerpen maken. Bromfietsen die met twee sleutels en een tang volledig uit elkaar gehaald worden en naar tevredenheid van de klant gerepareerd worden.
Letterlijk alles is hier te koop en te zien. De sfeer is niet t e beschrijven je moet hier rondlopen, kijken en ruiken en met de mensenstroom mee gaan. Ik ben tevreden dat ik er geweest ben maar drie dagen is voor mij genoeg, op een gegeven moment heb je het wel gezien. Het wordt dan ook vermoeiend om de zoveelste niet aflatende verkoper er op te wijzen dat je niets wenst te kopen, zeker op het grote plein kun je daar toch wel veel last van hebben. Voor een foto die je neemt moet er betaald worden en er is altijd discussie over de prijs. Je niet laten doen is heer heel belangrijk en je kunt niet drie dagen aan een stuk elke bedelaar iets geven. Maar kom je ooit in Marokko dan zou ik Marrakesh zeker bezoeken het is de moeite waard.
Nu echt de laatste foto’s van Marrakesh die vanavond op het grote plein zijn getrokken.



|