Ik kom vanmorgen om halftien aan in het hotel in Barcelona, zonder veel moeite vind ik een uitstekende plaats om de Tri te parkeren. Ik ga altijd eerst inchecken voordat ik mijn bagage meeneem, terwijl ik naar de receptie ga zie ik dat er een politieagent stopt bij de Tri. Ik loop snel terug naar de motor en vraag aan de agent of de motor mag blijven staan. Dat was volgens die agent geen probleem. De kees gaat inchecken, zijn bagage halen, omkleden en rond halfelf ga ik Barcelona verkennen. Motor staat op slot, koffers zijn afgesloten en de politie heeft gezegd dat de motor daar mag staan. Beter kan het toch niet zou je dan denken.

In Barcelona moet je niet veel moeite doen om een dag bezig te zijn, zeker niet als je alles al wandelend doet. Het is dan ook al halfzes als ik terug bij het hotel aankom. Ik wil me wat verfrissen en dan gaan eten. Altijd maar letterlijk altijd ga ik eerst even naar mijn motor kijken als ik ergens vandaan kom. Wat er door me heen ging toen ik de motor niet op zijn plaats zag staan is niet te beschrijven. Ik doe aan de receptie van het hotel mijn verhaal, ja zegt de meneer hier wordt ontzettend veel gestolen. Wil je dan de politie even bellen a.u.b. vraag ik. Dat heeft weinig zin meneer ze vullen wat papieren in en meer doen ze niet. Ik val bijna achterover van zoveel onwil, vraag mijn sleutel van de kamer en bel naar P&V verzekeringen waar ik een bijstand verzekering heb. Die kunnen echter nietsdoen zonder een copy van een pv. Ik terug naar de receptie met de vraag om alsnog de politie te bellen zodat ik aangifte van de diefstal kan doen. Hij belt niet, maar geeft me het adres van het dichtstbijzijnde politiebureau. Ik spring in een taxi en laat me naar het politiebureau brengen. Ik vertel mijn verhaal aan de chauffeur, die zegt spontaan die motor is niet gestolen die is opgeladen door de politie. Ik kijk hem ongelovig aan maar hij is er absoluut zeker van. Hij zet me af bij het politiebureau (€ 10) en zegt dat hij op me zal wachten. Ik heb geluk, aan het loket zit een agent die goed Engels spreekt, ik doe hem mijn verhaal laat de papieren van de motor zien en ik laat hem ook een foto van de motor zien. Onmiddellijk herkent hij de foto, die motor hebben wij zegt hij. Ik kijk hem aan en weet niet of ik blij of kwaad moet zijn. Wawawablief doddel ik, waarom hebben jullie mijn motor? Waarschijnlijk verkeerd geparkeerd zegt de agent heel vriendelijk. Ja maar doddel ik nog altijd, het mocht van een collega van u.

De uitleg die ik dan krijg is echt onwaarschijnlijk; Luister meneer zegt de agent, we hebben in Barcelona twee soorten politieagenten. Een korps dat enkel auto’s controleert en een corps dat enkel motors controleert. Mamama maar wil ik zeggen. Niets maar maar maar meneer je moet Barcelona begrijpen, als je aan een agent vraagt die enkel auto’s controleert; mag ik mijn motor daar parkeren zegt hij ja want eigenlijk kan hem dat niet schelen waar jij je motor zet. Hij controleert namelijk auto’s. Mamama maar wil ik zeggen. Niks maar maar mijnheer zo is het. Nu heeft een agent die motors controleert uw motor laten wegslepen, omdat hij fout geparkeerd stond. En staat mijn motor hier vraag ik deze keer zonder te doddelen. Neen, mijnheer uw motor staat in het depot. U kunt hem daar gaan halen mits het betalen van een boete, hier hebt u het adres het is 24u per dag open.

Taxi naar het hotel (€10) helm en sleutels en gps halen. Terug taxi naar het depot (€10) boete van €89 betalen. Ondertussen is het 21u45 dus de Kees kan nog eens een keer in het donker door Barcelona naar zijn hotel rijden. Om 22u15 ben ik terug op mijn kamer, de motor staat in een ondergrondse parking in de buurt van het hotel.

Morgen foto’s Barcelona.