24/05/17
Eindelijk in Barcelona, wat een overtocht was dat. Nog nooit zoveel vertraging op een ferry meegemaakt.
Het eerste wat me in Barcelona opvalt zijn de wel hele grote katten. Ik kom er één voorbij als ik op weg ben naar het kasteel van Montjuic. (Zie google voor meer informatie) Ik heb een stadsplannetje bij maar ik twijfel toch of ik op de goede weg zit. Ik vraag aan een Spanjaard de weg naar het kasteel. Hij kijkt me eens aan en zegt wil je daar naar toe met deze warmte? Eigenlijk wel zeg ik, ik neem de kabelbaan en heb dan een mooi zicht over Barcelona. Inderdaad zegt hij, maar voordat je bij de kabelbaan bent moet je een km of drie klimmen en dat zal niet meevallen met deze warmte. Maar je de Kees is de Kees als hij nar een kasteel wilt gaan dan gaat hij. De Spanjaard legt me uit hoe ik moet gaan, moeilijk is het niet zegt hij, je moet altijd klimmen. Hij kijkt eens naar mijn onnozele schoentjes die ik aan heb en wenst me veel succes.
Puffend, zwetend en zo rood als een kreeft kom ik boven aan. Inderdaad een prachtig zicht maar dat mag dan ook wel. Er is een prachtig terras en daar strompel ik eerst naar toe alvorens ik naar de kabelbaan ga. Ik zet me in de schaduw en maak een hele domme fout. Aangezien ik al een weel of drie plat water aan het drinken ben heb ik nu toch wel een ongelooflijke zin in een frisse pint. Dus och waarom niet, binnen enkele tellen staat er een heerlijke frisse grote (0,30 cl) pint voor mijn neus. Wat liep die lekker binnen, bij de tweede overheerlijke pint krijg ik me daar een klop van de hamer om u tegen te zeggen. Iets meer dan een halve liter bier is blijkbaar net iets teveel voor de Kees. Ik heb toch wel een uurtje nodig om te bekomen, met frisse tegenzin verlaat ik het terras en ga verder met de kabelbaan omhoog en bezoek het kasteel wat werkelijk de moeite waard is. Ik heb een prachtig zicht over Barcelona en de haven.
Als ik terug naar beneden ga zit ik met een Japanner in de kabelbaan. We verstaan elkaar absoluut niet maar we hebben dolle pret en er worden de nodige foto’s gemaakt. Beneden aangekomen drink ik toch maar weer plat water. Via de beroemde La Rambla wandel ik naar Placa Catalunya waar het zeker zo mooi is als in de Rambla. Ik begrijp trouwens niet waar die beroemdheid vandaan komt. De Keyserlei in Antwerpen vind ik gezelliger. Als ik terug naar het hotel wandel kom ik voorbij een ongelooflijke grote overdekte markt. Het is hier ontzettend gezellig en ik beslis om hier vanavond terug naar toe te gaan om iets te eten. Daar is helaas niet van gekomen door de problemen van de verdwenen motor.
Barcelona is zeker de moeite, maar ik heb door allerlei omstandigheden veel te weinig tijd om deze stad op een fatsoenlijk manier te verkennen. Goedkoop is het hier wel niet, wat ik hier op een halve dag uitgeef kan ik in Marokko vijf dagen me toe komen.
Toch wil ik nog wel eens terug gaan voor een dag of drie om een beter beeld van deze stad te krijgen.
|