Voor het ontbijt een ochtendwandeling gedaan door het verkeersvrije oude stadsgedeelte van Szekesfeharvaz. Voordat we vertrekken gaan we eerst nog een kasteeltje bezoeken (dat niet in de reisgids vermeld staat maar dat Theo op een of andere site gevonden heeft) dat gebouwd is door een architect ter ere van zijn echtgenote. Waarschijnlijk heeft hij heel veel van deze vrouw gehouden want hij heeft er met zijn leerlingen 20 zomers aan gewerkt voordat het af was.

Als we bij het kasteel aankomen blijkt dat we enkel met Hongaars geld de inkom kunnen betalen we hebben echter geen enkele Florint op zak en staan wat beteuterd naar elkaar te kijken. Waarschijnlijk beteuterd genoeg om wat medelijden op te wekken bij de lieftallige dame aan de kassa, we mogen gratis naar binnen en we mogen zelfs onze helmen in bewaring geven aan de kassa. Aangezien het bezoek zeer de moeite was is er afgesproken dat Theo elke dag voor een activiteit gaat zorgen. Na het bezoek een terrasje gedaan aan de overkant van het kasteel waar we wel met euro’s konden betalen

Het is nu de hoogste tijd dat we aan onze laatste rit van 270 Km in Hongarije gaan beginnen. We rijden door mooie rustige stadjes en langs eindeloze velden met zonnebloemen en mais. Er wordt hier ontzettend veel aan landbouw gedaan. Het valt ook op dat er hard wordt gewerkt aan nieuwe grote wegen. Maar het meeste wat hier opvalt is dat we op die twee dagen dat we door Hongarije rijden geen politie hebben gezien en niet één hoofddoek en/of boerka. We rijden nu wel niet over de allerkleinste wegen maar we doen ook geen meter autostrade dus rijden we toch tamelijk veel door stadjes en dorpjes die allemaal even rustige en proper zijn. Geen militairen op straat, we hebben werkelijk geen enkele vreemdeling gezien en alles verloopt hier in een rustig en gezapig tempo. Zelfs het verkeer is tamelijk gedisciplineerd.

Voor de rest is er over onze ritten weinig te vertellen want het doel van deze vakantie is om over de hoogstgelegen weg van Roemenië te rijden en Montenegro te bezoeken. Alle andere landen zijn eigenlijk landen waar we door rijden om ons doel te bereiken.

Rond 18u komen we in Gyula aan, een klein stadje (34.000 inw.) gezellig mooi stadje. Inchecken in een mooi hotel, douchen en het centrum gaan verkennen. Op een pleintje speelt een jeugdharmonie mooie muziek, het is prachtig weer en de sfeer zit er dan ook goed in. Na de avondmaaltijd drie heerlijke bollen ijs genuttigd en een paar sfeerfoto’s getrokken. We hadden niet genoeg klein geld in euro’s om voor Theo een ijsje te nemen. Ik kreeg van mijn twee euro 1 Florint terug = 0,032 eurocent. Voor de ene Florint kreeg Theo een mooie lekkere grote bol vanille ijs. Waar kun je bij ons een ijsje krijgen als je nog maar50 cent te weinig hebt?

We zitten nu een viertal km van de Roemeense grens, morgen een rit van 326 km door Roemenië we blijven dan twee nachten in Sibiu.

De weersvoorspellingen blijven uitstekend.

PS

Foutje in de foto's. Toch misschien weer ietsie pietsie te veel gedronken. :-)