|
In Limburg gaat er iemand blij zijn als we aankomen, namelijk Dieter de zoon van Theo. Dieter rookt waterpijp en daar heb je speciale blokjes tabak voor nodig. Hij heeft op internet aan het zoeken geweest en ontdekt dat in Bulgarije die tabak een pak goedkoper is dan in België. Hij heeft zelfs een adres in Sofia opgezocht waar ze tabak voor waterpijpen verkopen. Het adres heeft hij aan zijn vader meegegeven zodat Theo daar waterpijptabak kan gaan kopen. Aan de receptie van het hotel in Sofia vragen we of het adres in de buurt van het hotel ligt, ze zeggen daar dat het een halfuurtje met een taxi is. Nu hebben we voor de zoon van Theo echt wel veel over maar ondertussen was het flink gaan waaien en de regen viel met bakken uit de lucht dus heel veel zin was er niet om er met dit weer op uit te trekken.
Om 19u30 is het weer beter geworden maar dan moesten we nog gaan eten en we wilden ook nog wel iets van Sofia zien. Als we na het eten door de grootste winkelstraat van Sofia lopen (gezellige winkelstraat) komen we bij een tabakswinkel terecht die heeft helaas geen waterpijptabak. We dachten daar een paar dozen goede sigaren gekocht te hebben maar die vielen echter ook wat tegen. Geen succes dus.
Opeens zien we iemand op en terras zitten die met veel enthousiasme aan een waterpijp zit te lurken. Ik zeg tegen Theo vraag aan die mens waar je die tabak kan kopen. Om een lang verhaal kort te maken komt het er op neer dat Theo daar op dat terras een kilo pijptabak heeft gekocht. De waterpijproker sprak dan ook nog Engels en zijn vrouw werkt in Antwerpen. Er worden gegevens uitgewisseld en Dieter kan in het vervolg zijn waterpijptabak in Bulgarije bestellen. Naar het schijnt schilt het veel in prijs tegenover in België en Nederland. Deze verbroedering was één van de oorzaken dat we weer veel te laat in ons bed lagen. Als er lezers van de blog interesse hebben in waterpijptabak stuur een mail via de blog en er kan voor gezorgd worden.
We zitten alle twee met een houtenkop aan het ontbijt en er worden weer fantastische afspraken gemaakt dat het zo niet verder kan. Het wordt vandaag bloedheet (39 graden) en eigenlijk is het niet verantwoordt om met zo’n duffe kop door die hitte te rijden. We drinken sloten koffie, en roken dikke sigaren om toch maar een beetje wakker te worden het is dan ook halfelf als we vertrekken. Gelukkig is het vandaag maar een ritje van 230 km. De eerste 75 km gaan over een saaie autostrade daar worden we echt niet beter van. We gaan tanken en nog maar eens een koffie drinken, we klagen en zagen wat tegen elkaar en vertrekken weer. Na deze tankstop rijden we door een zeer mooie streek, de autostrade is overgegaan in een provincieweg met zeer goed wegdek we rijden door een prachtig dal langs een rivier en zijn omringd door bergtoppen. Het is jammer dat we door het drukke verkeer geen fotostop kunnen maken, het is echt levensgevaarlijk om hier aan de kant te gaan staan. Er rijden veel vrachtwagens en de inhaalmaneuvers van sommige automobilisten zijn levensgevaarlijk.
De grensovergang Bulgarije Griekenland wordt zonder problemen genomen, we zetten ons nog even in de schaduw om onze onafscheidelijk sigaar te roken en leggen daarna in één trek de resterende 133 km af in een temperatuur van 39 graden.
De laatste 18 km rijden we over prutsweggetjes naar Crysochorafa waar we overnachten, rond 16u komen we er druipend van het zweten aan. Er is in het dorpje werkelijk geen levende ziel te bekennen. Er staat 1 restaurantje dat om 19u open gaat en dat is het. Vanavond zal het dus zeker niet laat worden alhoewel het terras er heel gezellig uitziet.
Morgen zijn we nog in Griekenland, er staat een rit van 220 km naar Skydra op het programma. Een rit door de bergen met ontelbaar veel bochten.
|
